Ο
Κρόνος
διαδέχτηκε
στην εξουσία
τον Ουρανό.
Χρειαζόταν
όμως και μια
γυναίκα για να
τον συντροφεύει
και να τον
βοηθάει στο
δύσκολο έργο 17517l1116r ;
του. Ερωτεύτηκε
λοιπόν την
αδερφή του Ρέα,
που ήταν και η
πιο αγαπημένη
κόρη της Γης.
Είδε την ψηλή
κορμοστασιά
της, το
κατάλευκο
δέρμα της και
τα μακριά μαλλιά
της και
μαγεύτηκε.
Έτσι,
ο Κρόνος και η
Ρέα ζούσαν
ευτυχισμένοι
και αγαπημένοι
περνώντας
αρμονικά τα
πρώτα χρόνια
της ζωής τους
έξω από τα
Τάρταρα.
Κυβερνούσαν με
φρόνηση
ολόκληρο το
σύμπαν και
γιόρταζαν με
μεγάλα γλέντια
την επέτειο
της
απελευθέρωσής
τους μαζί με τα
υπόλοιπα αδέρφια
τους. Κάποια
μέρα η Ρέα
ανακοίνωσε
πανευτυχής
στον Κρόνο ότι
περίμενε το
πρώτο της
παιδί και έτρεξε
χαρούμενη να
το πει στις
αδερφές της
και στη μητέρα
της. Μόλις
άκουσε το νέο ο
Κρόνος, αμέσως
ήρθε στο μυαλό
του η τρομερή
εικόνα του
πληγωμένου
Ουρανού και
θυμήθηκε το
φοβερό χρησμό
που του είπε ο
πατέρας του
πριν
απομακρυνθεί
για πάντα ψηλά
στον ουράνιο
θόλο: "Κάποτε
θα πάθεις και
εσύ το ίδιο από
το παιδί σου".
Μαύρες σκέψεις
άρχισαν να
κυριεύουν το
μυαλό του. Δεν
μπορούσε να
ηρεμήσει ούτε
λεπτό και γι' αυτό
έτρεξε στη
σεβαστή Γαία
για να
επιβεβαιώσει
το χρησμό.
Δυστυχώς όμως
κι αυτή, η οποία
είχε μαντικές
ικανότητες,
του είπε ότι
ήταν γραφτό να
χάσει την
κοσμική
εξουσία από
κάποιο παιδί
του.
Η
Ρέα
απελπισμένη
σχεδόν το πήρε
απόφαση ότι με
τέτοιο
σκληρόκαρδο
άντρα δεν
πρόκειται να
χαρεί κανένα
παιδί της. Τα
έβαζε μάλιστα
με τις αδερφές
της και με τη
μάνα της που
την πίεζαν,
όταν ήταν
κοπέλα ακόμη, να
πάρει για
άντρα της
αυτόν τον
απαίσιο
παιδοφάγο.
Έτσι όταν
γέννησε μετά
από καιρό την
καρπερή Δήμητρα,
παρέδωσε με τα
ίδια της τα
χέρια το
σπαργανωμένο
βρέφος στο
σκληρό Κρόνο.
Αυτός έκανε
μια χαψιά την
κόρη του και
ευχαριστημένος
που η Ρέα αυτή
τη φορά δε
σκαρφίστηκε
κανένα κόλπο,
χάιδεψε τα
μακριά άσπρα
γένια του και
ήσυχος
συνέχισε το
έργο 17517l1116r ; του. Τα
παιδιά βέβαια
του Κρόνου και
της Ρέας ήταν
αθάνατα όπως
και οι γονείς
τους. Έτσι
συνέχιζαν να
ζούνε μέσα
στην ιδιόμορφη
φυλακή τους, το
τεράστιο
στομάχι του
πατέρα τους. Η
Ήρα μάλιστα
που ήταν
μεγαλύτερη απ'
όλες τις κόρες
και πρόλαβε να
ζήσει μερικά
χρόνια έξω από
το παράξενο
κελί της,
ανέλαβε να
φροντίζει τις
νεογέννητες
αδερφές της
και τις μεγάλωσε
η ίδια. Όταν
άρχισαν να
καταλαβαίνουν,
τους εξήγησε
ποια ήταν η
συμφορά που
περνούσαν όλες
μαζί κι άρχισαν
κι αυτές να
νιώθουν
απεριόριστο
μίσος για τον πατέρα
τους.
