IDEA PUNKÓW
Filozofia punk jest trudna do sprecyzowania, a
zarazem prosta i logiczna.
Trudność w sprecyzowaniu wynika z faktu, iż kultura punków jest
rozprzestrzeniona w bardzo wielu krajach i różni się od siebie w
każdym z rejonów jej występowania.
Aby zrozumieć całe zagadnienie (choć żadnej filozofii nikt
do końca nigdy nie zrozumie i jest to temat bardzo delikatny i godny pol 747g610h emiki)
należy cofnąć się do lat 70. XX wieku, wtedy to w Anglii powstały
pierwsze grupy (samoistnie) nazwane później przez ich przeciwników
punkami.
PUNK w języku angielskim oznacz tyle co śmieć, brud, "nic
nie warte nic", lichy, marny, zwyczajne zero.
Określenie to wprowadzili przeciwnicy punków, ale wspaniale zakorzeniło
się, gdyż zgodne jest z ideologią samych punków i przedstawia w
jednym słowie to, co punk chce wyrazić swoją postawą,
ubiorem i zachowaniem.
Wróćmy jednak do Anglii, a dokładniej do Londynu i jego peryferii w
połowie lat 70.
Właśnie tam w owym czasie powstawały coraz to liczniejsze dzielnice
biedoty i ubóstwa. Istniało ogromne bezrobocie, dlatego tworzyły
się koczowiska i podziemia, które stawały się coraz większe
i pozornie silniejsze. Były bardzo biedne, ludzie z owych grup
społecznych nie mieli szans na awans społeczny, głodowali, żyli
na skraju ubóstwa. Nie widzieli dla siebie przyszłości (No Future), dlatego ich celem stało się zburzenie
starego "porządku". Jednak na przestrzeni lat i dziejów
można zauważyć, że wprowadzenie nowego porządku nie
daje skutku, gdyż ponownie tworzy się elita i władza, która
zaczyna rządzić i dbać jedynie o swoje stołki, dlatego
powstała idea anarchii.
Słowo istniało już znacznie wcześniej, np.: lata 30. XX
wieku ( 1936 - 1939 ) podczas wojny domowej w Hiszpanii miedzy faszystami a
republikanami, do której dołączyli się opowiadający się
za anarchią, czyli zniesieniem systemu i elit.
Jednak anarchiści z lat 30. W rzeczywistości nie mieli sprecyzowanych
poglądów i w sumie nie wiedzieli do czego dążą
(chcieli jedynie obalić systemy władze i rząd) no i ich
działania z góry skazane były na klęskę.
Anarchiści wywodzący się z ideologii punków dążyli do obalenia władzy wprowadzenia bezwładzy i zniszczenia systemu. Uważają, że systemy są źródłem cierpień, niesprawiedliwości i braku tolerancji. Każdy system bowiem zawsze godzi w jakąs grupę społeczną. Jeśli jest dobry dla jednej to zły dla innych. Dokładne zjawisko anarchii jest omówione na podstronie ANARCHIA?
Punki zaczęły BUNTOWAĆ się
wobec rzeczywistości, do której czuli ODRAZĘ. Byli ZROSPACZENI i
zdesperowani.
Dlatego zaczęli zwracać uwagę nietypowym ubiorem, ogólnym wyglądem,
wyrazem twarzy fryzurą czy też zwyczajnie ubierali się w to co
mieli, bo żyli w nędzy.
Punki nie wierzą nikomu i nikomu nie
ufają, ponieważ każdy ich zawiódł, zarówno rząd,
państwo, inne grupy społeczne, jak i sami "sąsiedzi",
także biedni, którzy okradają, aby mogli przeżyć, co powoduje,
że nie mają zaufania, gdyż wychodzą z założenia,
że każdy może także ich okraść w celu
przeżycia.
Konsekwencją tego jestuczucie wyobcowania. To z
kolei prowadzi do uczucia samotności, jest to jedna z podstaw, jaką
cechuje się punk. O samotności śpiewa wiele kapel punkowych (Sex
Pistols, The Jam)
Świat w oczach punka jest zatem pusty,
brudny, zły, brutalny, pełen nieładu i chaosu, który wprowadzony
został przez ciągłe zakazy, nakazy, które same się zaprzeczają
i tworzą krętą drogę do nikąd.
Według punków owe zakazy, ustawy, prawa są przyczyną tworzenia
się handlu nielegalnego, co znowu wiąże się z
przestępczością. Gdyby nie byłoby zbędnych
ograniczeń, każdy dbałby o dobro, nie musząc prowokować,
zabijać, utajniać, oszukiwać, kraść. Człowiek
jest według punków osaczony, skrępowany uzależnieniami, które
wyżymają go i niweczą.
Punki propagują wolność, świat bez ograniczeń, "bycia sobą". Punki co najważniejsze nie idealizują siebie, wiedzą, że sami należą do tej cuchnącej maszyny systemu, w której są niestety trybem i pionkiem w grze, która w sumie nie ma jasnego sensu. Punki dobrze wiedzą, że też są uzależnieni od tego świata. Oni też są zwykłymi ludźmi i jak każdy człowiek mają pragnienia. Próbują jednak z tym walczyć, wyzbyć się pragnień i zmienić świat na lepsze.
Wiele punków twierdzi, że dążenie
do zmiany świata na lepsze daje im cel w życiu, choć większość
z nich, wie, iż owy cel nie zostanie osiągnięty, a świat,
jaki chcieliby widzieć jest tylko UTOPIĄ.
Tak więc motywacją do działań punka jest chęć
zmiany świata, dla którego jak na razie nie ma przyszłości,
przynajmniej nie dla takiego jakim jest teraz.
Pewnie się zastanawiacie, po co w takim razie wielu punków się uczy,
kształci i pragnie zdobywać wiedzę??
Otóż, aby zmieniać świat, trzeba poznać jego struktury, aby
je unicestwić, trzeba je przejrzeć, znać system i prawa. Wielu jednak
punków nie przywiązuje wagi do nauki, wychodząc z założenia,
że ich życie nie ma sensu, bo i tak są skazani na klęske, a nie chcą być trybem w maszynie
(Dezerter)
Punkiem uważają, że wrogiem ludzi i całego świata jest CZAS. Czas jest panem, a my jego niewolnikami, on jest tak doskonały i nigdy go nie prześcigniemy
Czas! A co później??? Pytanie bez
odpowiedzi, retoryczne... Nie masz celu w życiu, nie wiesz po co tak
właściwie żyjesz,
kochasz pokój, nie podoba ci się to co robią władze, systemy, kraje,
nienawidzisz wojen, żyjesz, bo świat cię zrodził, do
którego czujesz odrazę. Jesteś taki sam jak inni, brzydzisz się
sobą, idziesz
gdzieś, nie wiesz gdzie, robisz coś nie wiesz co, robisz coś co
robi wielu, twoje życie jest bez celu.... - to typowe dla punków
Punk (jak i hippiesi) chcą pokoju na
świecie, uważają, że systemy i granice (zarówno państw
jak i moralne) są zbędne. Jest to przeciwieństwo
"ideologii" skinów, którzy utożsamiają się z nazistami,
faszystami i rasistami. Są za zagazowaniem wszystkich po za
czysto-białymi ludzmi, uparcie twierdząc,
że wierzą w Boga ( o ironio losu !!! ) ,BR> Dlatego trwa nieustanna
wojna między punkami a skinheadami, w której
prowokatorami są głownie skini.
Zdaża się
jednak, że pojawiają się pozorne punki, tak zwani OKAZIONALIŚCI.
Jest to człowiek, który w sumie nie wyznaje ideologii czysto - punkowej, a
swój wizerunek tworzy jedynie przez ubiór i fryzurę. Robi to, aby
czuć się silniejszym, aby zwracano na niego uwagę, aby był
znany.
Tacy ludzie często nie wyznają idei punkowej, robią rzeczy nawet
wbrew ideom punków, co tworzy negatywny i zupełnie przeciwny wizerunek
punka w oczach ludzi z poza tej subkultury
|
