W tym rozdziale:
u Stosowanie obrysów.
u Poznajemy paletę Stroke.
u Praca z tabletami graficznymi.
u Poznajemy standardowe obrysy.
u Tworzenie własnych obrysów.
u Technika Fireworks: Tworzenie kropkowanego obrysu.
u Orientacja obrysu.
Obrys jest jednym z trzech kluczowych atrybutów używanych w dokumentach Fireworks. Wraz z wypełnieniami i efektami, umożliwiają one nadawanie poszczególnym obiektom unikatowych cech. Dzięki obrysom widzialne mogą być ścieżki wektorowe. "Widzialność" to jednak nie wszystko. Możesz również tworzyć obrysy o różnych szerokościach, kolorach i kształtach, a także kontrolować sposób ich budowania w zależności od prędkości, nacisku i kierunku rysowania. Co więcej - można modyfikować je, nawet gdy są już zastosowane do dowolnych ścieżek i natychmiast oglądać rezultaty tych zmian.
Oprócz czterdziestu ośmiu wbudowanych, standardowych
obrysów Fireworks, masz prawie nieograniczone możliwości tworzenia własnych obrysów.
Wiele ich atrybutów
- kolor,
szerokość i zmiękczenie krawędzi - można
kontrolować z poziomu palety Stroke. Dodatkowo Fireworks pozwala na
opracowanie własnych obrysów od podstaw. W tym rozdziale znajdziesz
wyjaśnienia wszystkich ustawień obrysów oraz instrukcje typu "krok po kroku" wyjaśniające
tworzenie specjalnych obrysów, takich jak linie kropkowane.
Paleta Stroke jest miejscem, w którym możesz dokonywać wszystkich ustawień obrysów. Kolor obrysu można ustawić także w dwóch innych miejscach: palecie narzędziowej i palecie Color Mixer, ale tylko w palecie Stroke można dokonywać ustawień wszystkich opcji obrysów. Poniżej znajdują się poszczególne kroki typowego procesu ustawiania nowego lub modyfikowania istniejącego obrysu z wykorzystaniem wszystkich opcji dostępnych w palecie Stroke
1. Wybierz z menu polecenie Window Stroke, aby otworzyć paletę Stroke (rysunek 8.1). Możesz również użyć skrótu klawiaturowego Ctrl+Alt+F4 Command+Option+F4) lub kliknąć zakładkę palety Stroke, jeśli znajduje się ona na ekranie.
Rysunek 8.1. Wykorzystaj kontrolki znajdujące się w palecie Stroke do modyfikowania obrysu istniejącej ścieżki lub ustalenia atrybutów obrysu przed narysowaniem ścieżki za pomocą narzędzia Brush |
|
Category - Kategoria
Type - Typ
Options pop-up button -Przycisk listy opcji
Color well - Próbka koloru
Edge softness slider - Suwak zmiękczania krawędzi
Size - Rozmiar
Amount of texture - Natężenie tekstury
Tip preview - Podgląd końcówki
Texture - Tekstura
2. Wybierz z rozwijanej listy Category jedną z jedenastu kategorii obrysów. Aby wyłączyć obrys ścieżki, zaznacz kategorię None (Brak).
3. Wybierz jeden z dostępnych typów obrysu z rozwijanej listy Type. Po wybraniu typu, automatycznie zostaną zdefiniowane jego domyślne ustawienia rozmiaru, zmiękczenia krawędzi i tekstury.
4. Jeśli chcesz, wybierz nowy kolor obrysu za pomocą próbki koloru.
5. Użyj suwaka Edge Softness, aby zmienić stopień rozmycia krawędzi obrysu.
6. Zmień rozmiar obrysu za pomocą suwaka Size lub poprzez wpisanie wartości w polu tekstowym Size
7. Za rozwijanej listy Texture możesz wybrać teksturę obrysu i za pomocą suwaka Amount ustawić jej natężenie (stopień krycia).
Jak zostało wspomniane wcześniej, możesz zarówno modyfikować obrys istniejącej, zaznaczonej ścieżki, jak i ustawić parametry obrysu jeszcze przed rozpoczęciem rysowania. Aby zaznaczyć ścieżkę (z obrysem lub bez), umieść narzędzie Pointer (Wskaźnik) nad ścieżką i po jej wyróżnieniu kliknij myszą. Przed zaznaczeniem ścieżka je 111b110b st domyślnie wyróżniana kolorem czerwonym, zaś po nim kolorem jasnoniebieskim.
|
Jeśli w Twojej pracy wykorzystywane są kolory podobne do tych, jakich Fireworks używa do wyróżniania ścieżek, możesz je zmienić. Wybierz z menu polecenie Edit Preferences i kliknij znajdującą się w zakładce General (lista opcji w MacOS) próbkę koloru Highlight, aby zdefiniować inny kolor wyróżnienia. |
|
Niekiedy wygodniej jest zaznaczyć ścieżkę, która ma być modyfikowana, za pomocą zaznaczenia prostokątnego, wykonanego narzędziem Pointer. Jeśli klikniesz i przeciągniesz wskaźnikiem, powstanie tymczasowa ramka selekcji. Zaznaczone zostaną wszystkie ścieżki, które choć częściowo będą objęte tą ramką. Zaznaczenie prostokątne rysowane za pomocą narzędzia Pointer jest doskonałym sposobem zaznaczania wielu ścieżek, do których chcesz jednocześnie zastosować takie same parametry obrysów. Wiele ścieżek można również zaznaczać za pomocą narzędzia Pointer z wykorzystaniem klawisza Shift
|
Wciskając i przytrzymując klawisz Ctrl (Command), możesz włączyć tymczasowo wskaźnik, nawet podczas korzystania z innego narzędzia. Po zwolnieniu klawisza ponownie zostanie uaktywnione poprzednie narzędzie. |
|
Podczas ustawiania parametrów obrysu przed jego utworzeniem upewnij się, że nie jest zaznaczona żadna ścieżka ani obiekt. W przeciwnym przypadku zaznaczone obiekty także zostaną zmodyfikowane. Aby usunąć zaznaczenia wszystkich obiektów, kliknij narzędziem Pointer w pustym obszarze dokumentu lub wybierz z menu polecenie Edit Deselect (skrót klawiaturowy Ctrl+D Command+D
Fireworks oferuje 12 różnych kategorii obrysów, w tym opcję None (Brak obrysu). Jak pokazano na rysunku 8.2, wybór kategorii jest bardzo szeroki: od najprostszych, takich jak Pencil (Ołówek) i Basic (Podstawowy), do najbardziej wyszukanych, takich jak Random (Losowy) i Unnatural (Nienaturalny). Po wybraniu kategorii, uaktywniane są związane z nią typy obrysów. Domyślnie wybierany jest typ obrysu znajdujący się na pierwszej pozycji w porządku alfabetycznym.
Rysunek 8.2. Wybierz jeden
z predefiniowanych typów obrysów |
|
Basic - Podstawowy
Unnatural Fluid Splatter - Nienaturalne plamy farby
W kolejnych podrozdziałach zostaną szczegółowo opisane wszystkie standardowe obrysy, ale już teraz należy wspomnieć o dwóch głównych czynnikach decydujących o ich wszystkich ustawieniach. Po pierwsze - gdy wybrana zostanie określona kategoria i typ obrysu, automatycznie określone zostają również domyślne ustawienia. Dzieje się tak nawet wówczas, gdy przed kilkoma sekundami skończyłeś właśnie modyfikować ustawienia innego obrysu. Po drugie - każda cecha wszystkich standardowych konturów może być modyfikowana, zmieniana i dostosowywana.
|
W podrozdziale "Tworzenie nowych obrysów" dowiesz się, jak zapisać i ponownie wykorzystać zmodyfikowany obrys. |
|
Jeśli czytasz tę książkę rozdział po rozdziale, wiesz już z rozdziału 6., na czym polega wygładzanie krawędzi obrazków bitmapowych. Być może pamiętasz, że rozmyta, wygładzona krawędź obrazka to taka, która wtapia się w tło. Obrysy również mogą być rozmywane, za pomocą suwaka Edge Softness znajdującego się w palecie Stroke. Przesunięcie suwaka na sam dół powoduje utworzenie obrysu o ostrych krawędziach, bez żadnego wtapiania, zaś przesunięcie go w górę tworzy miękkie krawędzie. Kontur o miękkich krawędziach przyjmuje maksymalną wartość wtapiania, jaka jest możliwa dla bieżącego rozmiaru obrysu.
Podobnie do wygładzania, zmiękczanie krawędzi jest jednym z zastosowań kanałów alfa, sterujących przezroczystością obiektów. W każdym kanale alfa istnieje 256 poziomów przezroczystości i 100 poziomów rozmycia krawędzi. Sterowanie obydwoma typami poziomów odbywa się na zbliżonych zasadach. Mimo że dla każdego obrysu możesz zdefiniować dowolną wartość zmiękczania krawędzi, w przypadku cienkich obrysów nie zauważysz zbyt wielkiej różnicy. Im grubszy obrys, tym więcej odmian zmiękczania można wykorzystać. Przy zmiękczaniu krawędzi, Fireworks utrzymuje mniej więcej dwie trzecie ich grubości. Pozostała jedna trzecia jest równomiernie wtapiana po obu stronach obrysu w tło.
Grubość obrysu możesz modyfikować poprzez wpisanie wartości w polu tekstowym Size lub przeciąganie suwaka Size. Zakres dostępnych wartości mieści się w granicach od 1 do 72 pikseli. Pole zawierające podgląd końcówki obrysu jest zbyt małe, aby wyświetlić maksymalną grubość obrysu. W MacOS pole to przestaje być przydatne przy obrysach o grubości większej niż 50 pikseli (staje się wówczas całkowicie czarne). W Windows, w przypadku obrysów o grubości większej niż 50 pikseli, w polu podglądu końcówki wyświetlane są wyrażenia "2x" lub "4x" wskazujące rzeczywistą grubość obrysu (rysunek 8.3).
Zastosowanie tekstury do obrysu pozwala nadać mu indywidualny charakter i głębię. W Fireworks znajduje się szereg wbudowanych, standardowych tekstur, zaś na CD-ROM-ie można znaleźć dodatkową bibliotekę tekstur.
Rysunek 8.3. Po zdefiniowaniu
grubości obrysu większej niż ta, |
|
Każda z dodatkowych tekstur może być stosowana do dowolnych obrysów, z różnymi wartościami natężenia. Niektóre dostępne obrysy, takie jak Texture Air Brush (Aerograf z teksturą) lub Basic Crayon (Kredka), domyślnie wykorzystują tekstury nadające im unikatowy wygląd.
Aby zastosować teksturę do obrysu:
1. W palecie Stroke wybierz kategorię i typ obrysu, do którego chcesz zastosować teksturę.
2. Jeśli to konieczne - ustaw rozmiar, kolor i rozmycie krawędzi obrysu. Pamiętaj, że wiele tekstur może być niezauważalnych przy zbyt małych grubościach obrysu.
3. Wybierz teksturę z rozwijanej listy Texture
4. Ustaw natężenie tekstury za pomocą suwaka Amount of texture. Możesz również wpisać procentową wartość (ze znakiem % lub bez niego) natężenia tekstury w polu tekstowym Amount of texture
|
Aby tekstura mogła zostać wyświetlona, jej natężenie musi być większe niż 0%. |
|
Tekstury to desenie bitmapowe nakładane na obrysy. Suwak Amount of texture steruje stopniem krycia tekstury. Przy wartości 0%, tekstura jest całkowicie przezroczysta i niewidoczna. Przy natężeniu wynoszącym 100%, tekstura jest maksymalnie widoczna. Na rysunku 8.4 znajduje się obrys z różnymi ustawieniami tej samej tekstury. Zwykle lepiej widoczne są tekstury, które zawierają kontrastujące ze sobą elementy, zaś tekstury o mniejszym kontraście są bardziej delikatne i przydatne jedynie w przypadku bardzo grubych obrysów.
|
Jeśli nie
wystarczają Ci tekstury dostarczane wraz z programem Fireworks, w
folderze Extensions na dołączonym do książki dysku CD-ROM
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Rysunek 8.4. Im wyższa wartość natężenia tekstury, tym jest ona bardziej widoczna |
|
W tym podrozdziale znajdziesz opisy wszystkich kategorii obrysów i oferowanych przez nie różnych ustawień. Lista kategorii obrysów Fireworks rozpoczyna się od dwóch podstawowych: Pencil (Ołówek) i Basic (Podstawowy). Następnie wymienione są alfabetycznie kolejne obrysy: od Air Brush (Aerograf) do Unnatural (Nienaturalny). Ogólna zasada jest taka, że standardowe, czyli najczęściej wykorzystywane obrysy to te, które znajdują się u góry listy, zaś w jej dolnej części znajdują się dekoracyjne obrysy o bardziej wyszukanych konstrukcjach. Pencil (Ołówek)Po narysowaniu ścieżki za pomocą narzędzia Pencil (Ołówek), przypisywany do niej jest obrys Pencil typu 1-Pixel Hard (Twardy 1-pikselowy ołówek). Dzieje się tak niezależnie od tego, jakich ustawień obrysu używałeś przy pracy z innymi narzędziami. Jeśli nie zdefiniujesz nowych ustawień obrysu przed użyciem narzędzia Brush (Pędzel), również zostanie zastosowany obrys Pencil 1-Pixel Hard. Można powiedzieć, że obrys Pencil jest prawdziwym "wołem roboczym" wśród wszystkich wbudowanych obrysów. Pencil jest prostym obrysem, przeznaczonym jedynie do reprezentacji ścieżek. Nie posiada żadnych elementów ozdobnych. W tabeli 8.1 i na rysunku 8.5 przedstawione zostały różnice pomiędzy czterema typami obrysu Pencil. Obrys 1-Pixel Soft Pencil (Miękki 1-pikselowy ołówek) wygładza ścieżki, aby zapobiec ich strzępieniu, występującemu w przypadku ścieżek z obrysem 1-Pixel Hard Pencil. Obrys Colored Pencil (Kolorowy ołówek) o grubości 4 pikseli jest nieco szerszy i jest przeznaczony do pracy z narzędziami reagującymi na nacisk i prędkość rysowania. Działa więc tak samo, jak tradycyjny ołówek. Ostatni typ ołówka - Graphite (Grafitowy) również reaguje na nacisk i prędkość rysowania. Dodatkowo przypisana jest do niego tekstura o wysokim natężeniu symulująca ziarno grafitu.
1-Pixel Hard - Twardy 1-pikselowy 1-Piksel Soft - Miękki 1-pikselowy Colored Pencil - Kolorowy ołówek Graphite - Grafitowy ołówek Tabela 8.1. Atrybuty obrysów typu Pencil
Basic (Podstawowy)Inna, prosta odmiana obrysu posiada odpowiednią nazwę - Basic (Podstawowy). Wszystkie typy obrysu Basic (tabela 8.2) mają cztery piksele szerokości i różnią się jedynie kształtami zakończeń linii (kwadratowe lub zaokrąglone) oraz ustawieniami wygładzania. Tabela 8.2. Atrybuty obrysów Basic
Obrysy Hard Line (Twarda linia) i Hard Line Rounded (Twarda linia z zaokrąglonymi końcówkami) nie są wygładzane, w przeciwieństwie do Soft Line (Miękka linia) i Soft Line Rounded (Miękka linia z zaokrąglonymi końcówkami). Różnice pomiędzy obrysami są niewielkie (rysunek 8.6), ale w przypadku niektórych obiektów mogą być dość widoczne.
Hard line - Linia twarda Hard line Rounded - Linia twarda z zaokrąglonymi końcówkami Soft Line - Linia miękka Soft Line Rounded - Linia miękka z zaokrąglonymi końcówkami Air Brush (Aerograf)Przyznaję się - jestem uzależniony od aerografu. Stale używam wszystkich odmian obrysu Air Brush, jakie oferuje Fireworks. Oba typy aerografu (tabela 8.3) są bardzo czułe na nacisk oraz prędkość rysowania i, jak w przypadku tradycyjnego aerografu, dłuższe przytrzymanie narzędzia w jednym miejscu powoduje nałożenie większych ilości farby (rysunek 8.7).
Basic - Podstawowy Textured - Z teksturą Textured Air Brush (Aerograf z teksturą) znacznie różni się od obrysu Basic Air Brush (Podstawowy aerograf) i jest dobrym przykładem zastosowania tekstury do obrysu. Tabela 8.3. Atrybuty obrysów Air Brush
Calligraphy (Kaligraficzny)Kaligraficzny obrys doskonale się sprawdza przy tworzeniu odręcznych rysunków, w których szerokość obrysu jest uzależniona od zakrzywienia ścieżki. Fireworks oferuje pięć różnych typów obrysu Calligraphy (tabela 8.4 i rysunek 8.8). Jedynie obrys typu Bamboo (Bambus) nie tworzy krzywych o zróżnicowanych grubościach. Dzieje się tak dlatego, że pozostałe cztery typy kaligraficznego obrysu wykorzystują pochyloną końcówkę pędzla, zaś obrys Bamboo jest okrągły (jak łodyga bambusa). Obrys typu Quill (Gęsie pióro) jest wrażliwy na nacisk i prędkość rysowania oraz, podobnie jak Ribbon (Wstążka) i Wet (Mokry), pogrubia ścieżki na zakrzywieniach, akcentując ich kąty. Tabela 8.4. Atrybuty obrysów Calligraphy
Bamboo - Bambus Basic - Podstawowy Quill - Gęsie pióro Ribbon - Wstążka Wet - Mokry Charcoal (Węgiel)Obrysy Charcoal są godne uwagi ze względu na ich tekstury, nakładane zarówno na same obrysy, jak i na ich krawędzie. Jak możesz zobaczyć w tabeli 8.5, każdy typ obrysu wykorzystuje teksturę Grain o zmiennym natężeniu. Typy Creamy (Tłusty) i Pastel (Pastelowy) reagują na nacisk i prędkość rysowania, przy czym Creamy bardziej niż Pastel. Zasadnicza różnica pomiędzy obrysem typu Soft (Miękki) a pozostałymi polega na tym, że rozmiar obrysu Soft ulega w czasie rysowania losowym zmianom. Szerokość obrysu Soft waha się w granicach od 5 do 20 pikseli. Na rysunku 8.9 przedstawione zostało porównanie różnych typów obrysów Charcoal Tabela 8.5. Atrybuty obrysów Charcoal
Crayon (Kredka)Obrys Crayon stosowany w Fireworks wygląda zupełnie jak kreska narysowana tradycyjną kredką. Ciekawe wyniki daje porównanie trzech typów obrysów Crayon. Na rysunku 8.10 i w tabeli 8.6 możesz zauważyć występujące pomiędzy nimi różnice. Tabela 8.6. Atrybuty obrysów Crayon
Kredka typu Rake (Grabki) ma mały rozmiar obrysu, ale wygląda, jakby była grubsza niż dwa inne typy: Basic (Podstawowa) i Thick (Gruba). Różnica ta wynika z tego, że kredka typu Rake wykorzystuje cztery końcówki. Działa to tak, jakbyś rysował czterema kredkami jednocześnie. Z powodu stosowania czterech końcówek, linie tworzone kredką typu Rake nakładają się na siebie, w wyniku czego jedna z nich może być przeciągnięta dalej niż pozostałe. Felt Tip (Marker)Cztery typy obrysów z kategorii Felt Tip (rysunek 8.11) oferują różne poziomy przezroczystości, co pozwala imitować rysowanie tradycyjnym markerem.
Markery typu Highlighter (Wyróżnienie) i Light Marker (Jasny) są w dużym stopniu przezroczyste. Obrys typu Light Marker ma oprócz tego bardziej rozmyte krawędzie niż pozostałe typy (tabela 8.7). Tabela 8.7. Atrybuty obrysów Felt Tip
Oil (Farba)Patrząc na pięć różnych typów obrysu Oil (rysunek 8.12), trudno jest uwierzyć, że drugi obrys od lewej - Broad Splatter (Rozrzucone plamy farby) - jest pojedynczym obrysem. Mimo że ma on tylko 10 pikseli grubości - podobnie jak obrysy Bristle (Pędzel z ostrym włosiem) i Splatter (Plamy farby) (tabela 8.8) - wygląda na szerszy. Dzieje się tak dlatego, że używa jednocześnie dwóch końcówek, oddalonych od siebie o 500% szerokości obrysu. Innymi słowy, obrys Broad Splatter może być pięć razy szerszy od swojej zdefiniowanej grubości. Wszystkie obrysy Oil, z wyjątkiem typu Splatter, używają wielu końcówek. Ponieważ jednak odległości pomiędzy końcówkami są ustawione na 100% szerokości obrysu, wyglądają jak pojedyncze linie.
Tabela 8.8. Atrybuty obrysów Oil
Watercolor (Akwarela)Podobnie jak w przypadku innych obrysów czułych na nacisk i prędkość rysowania, wykorzystując obrys Watercolor do tworzenia kształtów geometrycznych nie poznasz w pełni jego natury. Aby "wyczuć" jak zachowuje się ten obrys, powinieneś użyć jednego z narzędzi do odręcznego rysowania, na przykład narzędzia Brush (Pędzel) (rysunek 8.13).
Obrysy na końcach wyglądają tak, jakby podczas rysowania kończył się atrament - zwłaszcza obrys typu Thin (Rzadka). Obrysy Heavy (Bardzo gęsta) i Thick (Gęsta) są przezroczyste i dobrze wtapiają się w tło znajdujących się pod nimi obrazków, gdyż mają rozmyte krawędzie (tabela 8.9). Tabela 8.9. Atrybuty obrysów Watercolor
Random (Losowy)Już najwyższy czas, by przystąpić do tworzenia obrysów, które może wykonać tylko komputer. Obrysy z kategorii Random oprócz różnych rozmiarów, rozmycia krawędzi i tekstur (tabela 8.10), mogą mieć również różne kształty i kolory. Kształt każdego obrysu z tej kategorii jest wskazywany przez jego nazwę: Dots (Kropki), Fur (Futro), Squares (Kwadraty) i Yarn (Przędza). Zostały one pokazane na rysunku 8.14, ale jeśli chcesz zobaczyć ich wariacje kolorystyczne, będziesz musiał zerknąć do kolorowej wkładki. Najbardziej kolorowy jest obrys typu Confetti (Konfetti), zaś najmniej kolorowy - Dots (Kropki), ale we wszystkich obrysach losowych wykorzystywane są jakieś zmiany barw. Tabela 8.10. Atrybuty obrysów Random
Unnatural (Nienaturalny)Myślę, że śmiało można iść o zakład, że obrysy z kategorii Unnatural były tworzone w atmosferze zabawy. Jak bowiem inaczej wytłumaczyć wrażenie bałaganu w obrysie typu Fluid Splatter (Plamy płynu) lub blasku przebijającego z ciemności, jaki można zaobserwować w obrysie Toxic Waste (Odpady toksyczne)? Nie wspominając o obrysie Viscous Alien Paint (Ślady "obcego"), który wygląda jak nie z tego świata. Obojętnie kto i jak projektował te obrysy, korzystam z nich zawsze, gdy chcę nadać szczególny i wyróżniający wygląd swoim grafikom. Gdy więc zabraknie Ci inwencji twórczej, możesz eksperymentować z nienaturalnymi obrysami, które możesz stosować do prawie wszystkich obiektów. Rezultaty mogą być naprawdę zaskakujące i przydatne. Jak widać z tabeli 8.11, wszystkie nienaturalne obrysy, z wyjątkiem Chameleon (Kameleon), mają mniej więcej takie same grubości. Kilka z nich posiada również przezroczyste obszary: 3D Glow (Blask 3D), Fluid Splatter (Plamy płynu), Outline (Obwódka), Paint Splatter (Plamy farby) i Toxic Waste (Odpady toksyczne). Ogólne możliwości wykorzystania nienaturalnych obrysów możesz zobaczyć na rysunku 8.15, ale jeśli chcesz zobaczyć je w całej okazałości, musisz zerknąć do kolorowej wkładki. Tabela 8.11. Atrybuty obrysów Unnatural
Tworzenie nowych obrysówJeśli czterdzieści osiem standardowych obrysów to dla Ciebie za mało i potrzebujesz nieco mniejszego aerografu lub obrysu kaligraficznego z większym natężeniem tekstury, albo jeśli chcesz użyć przerywanej lub kropkowanej linii zamiast ciągłej, w Fireworks możesz tworzyć własne obrysy za pomocą kilku kliknięć myszą. Istnieje możliwość nie tylko zapisywania drobnych modyfikacji jako nowych obrysów, ale również zapisania istniejącego obrysu po kompletnych modyfikacjach. Należy go zapisać razem z dokumentem lub jako styl Fireworks, który można wykorzystywać w dowolnych dokumentach albo wyeksportować i podzielić się nim z przyjaciółmi lub współpracownikami. Niniejszy podrozdział został podzielony na dwie części. Pierwsza z nich wyjaśnia, jak zarządzać obrysami, aby były zawsze dostępne. Druga część jest nieco bardziej skomplikowana (ale bardzo interesująca) i opisuje edycję obrysów. Zarządzanie obrysamiZarządzanie obrysami jest możliwe przy użyciu rozwijanego menu palety Stroke (rysunek 8.16).
Rozwijane menu palety zawiera cztery polecenia: u Save Stroke As (Zapisz obrys jako). Zapisuje bieżący obrys pod nową nazwą w aktywnym dokumencie. u Edit Stroke (Edytuj obrys). Wyświetla okno dialogowe Edit Stroke, które zostanie opisane w jednym z kolejnych podrozdziałów. u Delete Stroke (Usuń obrys). Usuwa bieżący obrys (własny lub standardowy) z palety Stroke
u Rename Stroke (Zmień nazwę obrysu). Zmienia nazwę bieżącego obrysu. Aby zapisać zmodyfikowany obrys: 5. Zmodyfikuj dowolny istniejący obrys zmieniając wartości jego parametrów Edge Softness (Rozmycie krawędzi), Size (Rozmiar), Texture (Tekstura) i Amount of texture (Natężenie tekstury). Kolor obrysu nie może zostać zapisany jako jego atrybut. 6. Wybierz z rozwijanego menu polecenie Save Stroke As. Zostanie otwarte okno dialogowe Save Brush As (Zapisz pędzel jako). Użytkownicy pierwszej wersji Fireworks pamiętają zapewne, że obrysy wcześniej nazywane były pędzlami (brush). 7. Wpisz nową nazwę dla obrysu. Jeśli wpiszesz taką, która już jest używana, Fireworks zapyta Cię czy chcesz zastąpić istniejący pędzel. 8. Po wpisaniu nazwy obrysu kliknij przycisk Save (Zapisz). Nazwa nowego obrysu zostanie wyświetlona, w porządku alfabetycznym, w rozwijanej liście opcji Type aktywnej kategorii obrysów. Musisz wiedzieć, że każdy nowy lub zmodyfikowany obrys jest zapisywany w bieżącym dokumencie. Nowo zdefiniowany obrys będzie zawsze dostępny w dokumencie, w którym został zapisany. Aby wykorzystać obrys w innym dokumencie: 9. Otwórz dokument zawierający obrys, który chcesz wykorzystać. 10. Zaznacz ścieżkę używającą nowego obrysu. Jeśli obrys nie jest przydzielony do żadnej ścieżki, narysuj jakąś ścieżkę i zaznacz ją. 11. Otwórz dokument, w którym chcesz użyć nowego obrysu. 12. Skopiuj zaznaczoną ścieżkę do nowego dokumentu za pomocą poleceń Edit Copy i Edit Paste lub przeciągając ją z jednego dokumentu do drugiego. Po umieszczeniu w dokumencie nowej ścieżki zawierającej nowy obrys, do palety Stroke zostaną dodane nowe ustawienia tego obrysu. 13. Jeśli chcesz, możesz teraz usunąć z dokumentu skopiowaną wcześniej ścieżkę. Obrys będzie nadal dostępny i będziesz mógł go później wykorzystywać w nowym dokumencie. Istnieje jeszcze kilka innych metod przenoszenia obrysów pomiędzy dokumentami: u Jedną z nich jest importowanie dokumentów zawierających własne obrysy. W tym celu po umieszczeniu dokumentu, wybierz z menu polecenie Edit Undo. Grafika zniknie z ekranu, ale wszystkie własne obrysy zostaną dołączone do palety Stroke. Za pomocą tej techniki zostaną przeniesione jedynie obrysy zastosowane do ścieżek znajdujących się w źródłowym dokumencie. u Możesz również skopiować ścieżkę z własnym obrysem z jednego dokumentu i wkleić do nowego dokumentu jedynie jej atrybuty. W tym celu należy zaznaczyć ścieżkę i wybrać z menu polecenie Edit Paste Attributes Prawdopodobnie najlepszym sposobem zapewnienia dostępu do własnych obrysów jest wykorzystanie styli. Aby utworzyć nowy styl używający własnego obrysu: 14. Zaznacz ścieżkę używającą własnego obrysu. 15. Wybierz z menu polecenie Window Styles, użyj skrótu klawiaturowego Shift +F11, albo kliknij zakładkę Style (jeśli jest widoczna na ekranie), aby otworzyć paletę Styles 16. Kliknij znajdujący się w palecie Styles przycisk New Style (Nowy styl). Zostanie otwarte okno dialogowe New Style (rysunek 8.17). 17. W oknie dialogowym Edit Style wpisz opisową nazwę obrysu w polu tekstowym Name i usuń zaznaczenia wszystkich pól wyboru z wyjątkiem Stroke Type
18. Kliknij przycisk OK. Nowy styl zostanie umieszczony w palecie Styles Wszystkie style utworzone za pomocą powyższych wskazówek będą zawsze dostępne dla kolejnych dokumentów Fireworks. Aby zastosować obrys, wystarczy zaznaczyć dowolną ścieżkę wektorową i kliknąć styl w palecie Styles. Obrys zdefiniowany w stylu zostanie dodany do palety Stroke
Edycja obrysówPewnych modyfikacji obrysów można dokonywać za pomocą palety Stroke, ale jeśli chcesz naprawdę dostosowywać je do własnych potrzeb, będziesz musiał wykorzystać okno dialogowe Edit Stroke. Mimo że bogaty zestaw opcji dostępnych w tym oknie dialogowym może być na początku nieco przytłaczający, jeśli już dowiesz się, jak osiągnąć zamierzony efekt, tworzenie nowych obrysów stanie się prostym, przyjemnym i bardzo interesującym zajęciem. Okno dialogowe Edit Stroke możesz otworzyć w jeden z dwóch sposobów: u Wybierz polecenie Edit Stroke z rozwijanego menu palety Strokes u Kliknij dwukrotnie podgląd końcówki (Tip) wybranego obrysu w palecie Stroke Okno dialogowe Edit Stroke jest podzielone na trzy zakładki: Options (Opcje), Shape (Kształt) i Sensitivity (Czułość). W każdej z nich znajduje się podgląd obrysu, który jest po każdej zmianie automatycznie aktualizowany. Jeżeli przed otwarciem okna dialogowego Edit Stroke zaznaczysz ścieżkę z modyfikowanym obrysem, będziesz mógł za pomocą przycisku Apply (Zastosuj) zobaczyć efekty swoich modyfikacji.
Zakładka Options (Opcje)Zakładka Options umożliwia ustawianie wielu ogólnych, ale istotnych atrybutów. Oprócz sterowania dobrze Ci już znanymi parametrami, takimi jak natężenie tekstury obrysu lub jego przezroczystość, zakładka Options (rysunek 8.18) pozwala sterować również "szczelnością" obrysu, jego rozkładem i efektami stosowanymi do krawędzi.
Ink Amount (Ilość atramentu)Pierwszy atrybut obrysu w zakładce Options to Ink Amount. Przeważnie jest on ustawiany na 100 procent, ale możesz zmienić jego wartość dla dowolnego obrysu. Wartość Ink Amount jest odpowiedzialna za stopień krycia obrysu: 100% to kompletne krycie, zaś 0% daje pełną przezroczystość. Dolny przycisk "CLICK" znajdujący się na rysunku 8.19 pokazuje, jak wygląda obrys przy wartości parametru Ink Amount wynoszącej 60%. Za pomocą palety Object można również modyfikować stopień krycia całych obiektów, ale parametr Ink Amount umożliwia jedynie modyfikację obrysu. Zmiany obu parametrów są uwzględniane równolegle, co oznacza, że jeśli parametr Ink Amount obrysu ma wartość 50% i na taką samą wartość ustawisz w palecie Object krycie obiektu, obrys będzie miał w rezultacie krycie wynoszące 25% (ponieważ połowa 50% to 25%). Dobrym przykładem obrysu wykorzystującego zredukowane wartości parametru Ink Amount w celu uzyskania przezroczystości jest obrys Felt Tip Highlighter Spacing (Odstępy)W praktyce każdy obrys składa się z długich serii stempli obrysu. Stempel jest najmniejszym fragmentem obrysu. Aby zobaczyć jak to wygląda, wybierz jakiś obrys i kliknij raz narzędziem Brush. Podczas przeciągania narzędziem Brush lub jakimkolwiek innym, poszczególne stemple będą umieszczane jeden za drugim. Za odległości pomiędzy stemplami odpowiedzialny jest parametr Spacing. W jednym z kolejnych podrozdziałów dowiesz się, jak poprzez zmiany parametru Spacing, możesz tworzyć linie kropkowane.
Wartość parametru Texture powoduje, że wybrana tekstura jest widoczna nad nieprzezroczystymi obszarami obrysu, zaś ustawienie Edge Texture powoduje, że jest ona widoczna jedynie nad przezroczystymi obszarami obrysu. Pamiętaj, że w Fireworks rozmycie krawędzi jest tworzone za pomocą kanału alfa dodawanego do obrysu. Po zwiększeniu wartości parametru Edge Texture i zmniejszeniu Texture, tekstura jest bardziej widoczna na krawędziach obrysu niż w jego środku.
Oprócz modyfikowania tekstury krawędzi obrysu, możesz tworzyć także efekty krawędzi (Edge Effect). Efekty krawędzi są tworzone poprzez zastosowanie algorytmu oddziałującego na kanał alfa samego obrysu i jego krawędzi. Powyższy opis nie oddaje jednak w pełni intrygujących rezultatów, do jakich prowadzi zastosowanie efektów krawędzi (rysunek 8.22). Efekty krawędzi są uzależnione od przezroczystości krawędzi obrysu, więc nie możesz zastosować efektu do obrysu, dla którego wartość parametru Edge Softness wynosi 0%. Tips
(Końcówki), Tip Spacing (Odległości pomiędzy
końcówkami)
|
|
Aby uaktywnić atrybuty Tip Spacing i Variations, musisz zdefiniować więcej niż jedną końcówkę. |
|
To, ile końcówek obrysu będzie widocznych, determinowane jest przede wszystkim przez atrybut Tip Spacing (Odległości pomiędzy końcówkami). Podobnie jak w przypadku parametru Spacing, wartości parametru Tip Spacing mieszczą się w zakresie od 0% (końcówki są rysowane jedna nad drugą) do 1000% (końcówki są maksymalnie rozsunięte).
Rysunek 8.22. Każdy z
pięciu efektów krawędzi |
|
Na rysunku 8.23 możesz zobaczyć przykłady wykorzystania skrajnych wartości parametru Tip Spacing. Obrys Unnatural 3D został utworzony za pomocą jednej, pięciu i dziesięciu końcówek, zaś odległości pomiędzy końcówkami wynoszą 1000%. W każdej z grafik została narysowana pojedyncza gwiazda.
Rysunek 8.23. W każdej grafice została narysowana pojedyncza gwiazda, choć może wydawać się, że w dwóch z nich wykorzystano klonowanie obiektów. Wykorzystanie wielu końcówek i wysoka wartość parametru Tip Spacing pozwalają tworzyć wiele identycznie wyglądających obrazków za pomocą tylko jednego obrysu |
|
Ostatnia opcja zakładki Options to Variations (Wariacje). Przy korzystaniu z wielu końcówek, wybrana wariacja decyduje o sposobie przedstawiania poszczególnych końcówek obrysu. W każdej z wariacji zmieniane są kolory dodatkowych końcówek. Dostępne wartości opcji Variations to:
u Random (Losowe). Dla każdej końcówki tworzonego obrysu losowo wybierany jest kolor.
u Uniform (Jednolite). Wszystkie końcówki korzystają z tego samego koloru zdefiniowanego dla obrysu.
u Complementary (Dopełniający). Jeśli obrys korzysta z dwóch końcówek, jedna z nich będzie używać koloru dopełniającego do koloru bazowego (z przeciwnej strony koła kolorów HLS (Hue - Barwa, Luminosity - Luminancja, Saturation - Nasycenie). Jeżeli zdefiniowanych zostanie więcej niż dwie końcówki, dodatkowe końcówki wykorzystają kolory równo rozłożone pomiędzy początkowymi, dopełniającymi się kolorami.
u Hue (Odcień). Wiele końcówek jest wyświetlanych w odcieniach zbliżonych (plus-minus 5% koła kolorów HLS) do koloru obrysu.
u Shadow (Cień). Dodatkowe końcówki są wyświetlane za pomocą naprzemiennych jaśniejszych i ciemniejszych odcieni koloru obrysu.
Jeśli porównamy zakładkę Shape okna dialogowego Edit Stroke (rysunek 8.24) z zakładką Object, działanie tej zakładki staje się prawie oczywiste. W górnym panelu wyświetlany jest stempel obrysu, zaś w dolnym wygląd odcinka obrysu.
Rysunek 8.24. Zarówno
wygląd stempla, jak i całego obrysu |
|
W zakładce Shape można ustawiać pięć parametrów obrysu:
u Square (Kwadrat): Po włączeniu tej opcji stempel obrysu - w zależności od ustawień parametru Aspect - ma kształt kwadratu lub prostokąta. Jeżeli opcja Square jest wyłączona, stempel ma kształt okręgu lub elipsy.
u Size (Rozmiar): Umożliwia ustawienie początkowej szerokości obrysu. Parametr ten mierzony jest w pikselach, a zakres jego wartości mieści się w granicach od 1 do 100. Wartość szerokości obrysu jest wyświetlana w palecie Stroke
u Edge (Krawędzie): Definiuje stopień rozmycia krawędzi obrysu. Wartość tego parametru jest również wyświetlana w palecie Stroke
u Aspect (Proporcje): Ustala proporcje pomiędzy wysokością i szerokością stempla. Przy wartości 0 lub 100 tworzone są okręgi lub kwadraty, każda inna wartość powoduje tworzenie prostokątów lub elips.
u Angle (Kąt): Definiuje kąt pochylenia stempla obrysu. Wartości tego parametru można wpisywać bezpośrednio w pole tekstowe lub ustawiać za pomocą koła.
Stosując różne wartości parametrów znajdujących się w zakładce Shape możesz tworzyć wiele różnych kształtów. Dla mnie szczególnie przydatne są parametry Aspect i Ratio. Używam ich na przykład do tworzenia kropkowanych obrysów w kształcie rombu, co zostanie opisane w jednym z kolejnych podrozdziałów.
Zakładka Sensitivity okna dialogowego Edit Stroke (rysunek 8.25) pozwala na ustawianie pewnych reakcji własnych obrysów na sposób ich tworzenia. Modyfikując nacisk, prędkość lub kierunek rysowania, możesz tworzyć obrysy przyjmujące różne rozmiary, kąty pochylenia, przezroczystość i kolory. Możesz nawet tak ustawić obrys, aby jego parametry były zmieniane losowo.
Korzystanie z zakładki Sensitivity opiera się na wybraniu jednego z atrybutów obrysu z rozwijanej listy Brush Properties (Właściwości pędzla) i ustawieniu pożądanych wartości poszczególnych kontrolek znajdujących się w sekcji Affected By
Rysunek 8.25. Za pomocą zakładki Sensitivity okna dialogowego Edit Stroke możesz tworzyć interaktywne obrysy |
|
Jeśli chcesz na przykład, aby kolory obrysu były zmieniane tylko podczas rysowania w poziomie, powinieneś wybrać opcję Hue z rozwijanej listy Brush Properties i ustawić wysoką wartość parametru Horizontal w sekcji Affected By. Im wyższa wartość danego parametru (Pressure - Nacisk, Speed - Prędkość itd.), tym bardziej widoczne jest jego działanie.
W zakładce Sensitivity możesz ustawiać siedem różnych parametrów:
u Size (Rozmiar). Jeżeli wartość tego parametru będzie większa od 0, obrys podczas rysowania będzie zawsze węższy (nigdy szerszy) niż na początku. Jeżeli ustawisz 50%, obrys na końcu będzie o połowę węższy niż na początku.
u Angle (Kąt). Na kąt pochylenia stempla obrysu można oddziaływać w zakresie do 900, jeżeli zaznaczona jest właściwość Angle i jego wartość Affected By ma maksymalną wartość - 100%.
u Ink Amount (Ilość atramentu). Podobnie jak w zakładce Options, właściwość Ink Amount jest odpowiedzialna za krycie obrysu. Po ustawieniu maksymalnych wartości tego parametru można tworzyć przezroczyste obrysy.
u Scatter (Rozrzut). Właściwość odpowiedzialna za odległości, w jakich stemple obrysu są oddalone od ścieżki. Parametr Scatter działa najbardziej efektywnie z warunkiem Random (Losowo).
u Hue (Barwa). Reguluje kolor obrysu. Właściwość ta doskonale sprawdza się w przypadku wielokolorowych obrysów, takich jak te z kategorii Random
u Lightness (Jasność). Ilość bieli w kolorze obrysu. Wybierz właściwość Lightness i ustaw wysoką wartość warunku Speed jeśli chcesz, aby przy szybszym rysowaniu tworzony był bardziej "wyblakły" obrys.
u Saturation (Nasycenie). Intensywność koloru. Im wyższa wartość parametru, tym większy zanik nasycenia obrysu. Jeżeli ustawisz wysoką wartość warunku Speed, przy szybkim rysowaniu obrys zszarzeje, czyli będzie tracił kolory.
Każdy z warunków powyższych właściwości posiada własny suwak i pole tekstowe, do którego można wprowadzać wartości:
u Pressure (Nacisk). Nacisk piórka wykorzystywanego w czułych na nacisk tabletach graficznych.
u Speed (Prędkość). Prędkość rysowania ścieżki za pomocą tabletu graficznego lub myszy.
u Horizontal (Poziomo). Rysowanie ścieżek od lewej do prawej lub w przeciwnym kierunku.
u Vertical (Pionowo). Rysowanie ścieżek od góry do dołu lub w przeciwnym kierunku.
u Random (Losowo). Wybrana właściwość działa bez żadnych dodatkowych danych dostarczanych prze użytkownika.
Warunki znajdujące się w sekcji Affected By mogą być stosowane razem. Wprowadzając na przykład takie same wartości warunków Horizontal i Vertical dla właściwości Angle, możesz sprawić, aby kąt pochylenia stempla obrysu, takiego jak Random Fur, był zmieniany podczas rysowania w obu kierunkach: poziomym i pionowym.
Zasadniczo, ustawienia wprowadzane w zakładce Sensitivity działają w sposób bardziej przewidywalny ze ścieżkami rysowanymi odręcznie, na przykład tworzonymi za pomocą narzędzia Brush, niż ścieżkami budowanymi z geometrycznych kształtów, takich jak prostokąty lub elipsy. Aby poznać efekty działania poszczególnych parametrów, które możesz ustawiać w oknie dialogowym Edit Stroke, będziesz musiał z nimi poeksperymentować.
W bogatym zestawie standardowych obrysów Fireworks znajdziesz jedynie mniej lub bardziej jednolite linie, ale nie będzie tam żadnego obrysu, który można wykorzystać jako linię kropkowaną. Istnieje kilka wyjątków - na przykład obrysy typu Random, ale są one zbyt mało przewidywalne, aby stosować je do tworzenia zwykłych linii kropkowanych. Jednak, jak mogłeś zauważyć w poprzednim podrozdziale, Fireworks oferuje szeroki zakres możliwości dostosowywania obrysów do własnych potrzeb. Procedura tworzenia linii kropkowanej jest bardzo prosta. Jest również dobrym wprowadzeniem do tworzenia własnych obrysów.
Najważniejszym parametrem wykorzystywanym do utworzenia linii kropkowanej jest Spacing, który można znaleźć w zakładce Options okna dialogowego Edit Stroke. Gdy wartość parametru Spacing wynosi 100%, każdy stempel (najmniejszy element obrysu) jest wstawiany bezpośrednio za stemplem go poprzedzającym. Jeżeli Spacing wynosi mniej niż 100%, poszczególne stemple są nakładane na siebie, zaś jeśli wynosi więcej niż 100% (i właśnie takie wartości wykorzystamy do utworzenia linii kropkowanej), pomiędzy poszczególnymi stemplami obrysu tworzone są widoczne przerwy.
Tworząc jakikolwiek własny obrys, będziesz musiał rozpocząć od gotowego, wbudowanego obrysu, który najlepiej nadaje się do Twoich zastosowań. Najlepsze byłyby tutaj obrysy Basic i Pencil 1-Pixel, ale niedostępny jest dla nich najważniejszy parametr przy tworzeniu linii kropkowanych - Spacing. Jak wspominałem w jednym z poprzednich podrozdziałów, obrysy te są tworzone bardzo precyzyjnie i dlatego nie można dla nich modyfikować parametrów Spacing i Flow. Najlepszym obrysem do utworzenia linii kropkowanej, który wymaga jedynie minimalnej modyfikacji parametrów, jest jeden z obrysów z kategorii Pencil Colored Pencil
Aby utworzyć prostą linię kropkowaną:
19. Wyświetl paletę Stroke, wybierając z menu polecenie Window Stroke lub klikając jej zakładkę, jeśli jest widoczna na ekranie.
20. Z rozwijanej listy Category wybierz opcję Pencil
21. Z rozwijanej listy Type wybierz opcję Colored Pencil
22. Wybierz polecenie Edit Stroke z rozwijanego menu palety Edit Stroke lub dwukrotnie kliknij panel podglądu Tip, aby otworzyć okno dialogowe Edit Stroke
23. W zakładce Options okna dialogowego Edit Stroke zmień wartość parametru Spacing z 15 na 200%.
W panelu podglądu zauważysz, że właśnie utworzyłeś linię kropkowaną (rysunek 8.26).
Rysunek 8.26. Modyfikując ustawienia w oknie dialogowym Edit Stroke, w prosty sposób możesz utworzyć kropkowaną linię |
|
24. Kliknij przycisk OK
25. Z rozwijanego menu palety wybierz polecenie Save Stroke As
26. W oknie dialogowym Save Stroke As wpisz indywidualną nazwę własnego obrysu.
Wykorzystaj jedno z narzędzi do tworzenia ścieżek: Rectangle, Ellipse, Polygon, Brush lub Pen, aby sprawdzić, jak wygląda utworzona linia kropkowana.
Teraz zobaczysz, jak łatwo obrys można dostosować do własnych potrzeb, wykorzystując trzy różne warianty (rysunek 8.27). Każda z instrukcji zakłada, że pracujesz w oknie dialogowym Edit Stroke
Rysunek 8.27. Modyfikując ustawienia parametrów w oknie dialogowym Edit Stroke, możesz utworzyć różne warianty linii kropkowanej |
|
Aby nadać linii bardziej ostre i spójne krawędzie:
u Ustaw wartość opcji Edge Texture znajdującej się w zakładce Options na 0%.
u Ustaw wartość opcji Edge znajdującej się w zakładce Shape na 0%.
u W zakładce Sensitivity ustaw warunek Speed właściwości Size na 0, warunki Pressure i Speed właściwości Ink Amount na 0 oraz warunki Speed i Pressure właściwości Lightness również na 0.
Aby utworzyć linię kropkowaną składającą się z okrągłych zamiast kwadratowych stempli:
u Usuń zaznaczenie opcji Square znajdującej się w zakładce Shape
u W zakładce Shape ustaw wartość parametru Aspect na 100.
Aby utworzyć poziomą linię przerywaną:
u Ustaw wartość opcji Aspect znajdującej się w zakładce Shape na 50.
u W zakładce Shape zmień wartość parametru Angle na 0.
Aby utworzyć pionową linię przerywaną:
u Ustaw wartość opcji Aspect znajdującej się w zakładce Shape na 50.
u W zakładce Shape zmień wartość parametru Angle na 270.
Aby utworzyć linię składającą się ze stempli w kształcie rombów:
u Upewnij się, że zaznaczona została opcja Square w zakładce Shape
u Zmień wartość znajdującej się w zakładce Shape opcji Angle na 100.
u Zmień wartość parametru Angle na 45.
Obojętnie, czy są stosowane do ścieżek otwartych, takich jak linie lub ścieżek zamkniętych, takich jak okręgi lub prostokąty, obrysy zawsze są bardzo przydatne. Jednak po zastosowaniu obrysu do ścieżki zamkniętej, Fireworks daje nam do dyspozycji dodatkowy zestaw ustawień. Każdy obrys domyślnie jest wyśrodkowywany względem ścieżki. Zaznacz obiekt będący zamkniętą ścieżką a zobaczysz, że jego obrys jest wyświetlany po obu stronach ścieżki. Orientację obrysu względem ścieżki można zmienić tak, aby był tworzony tylko wewnątrz lub tylko na zewnątrz ścieżki. Jak możesz zobaczyć na rysunku 8.28 możliwości te pozwalają tworzyć wiele interesujących efektów.
Opcje odpowiedzialne za
orientację obrysu względem ścieżki można
znaleźć w palecie Object. Trzy
dostępne w tej palecie przyciski, położone odpowiednio od lewej
do prawej, pozwalają umieścić obrys wewnątrz
ścieżki, wyśrodkować go względem ścieżki lub
umieścić na zewnątrz ścieżki. Poniżej przycisków
znajduje się dodatkowa opcja
Rysunek 8.28. Ten sam obrys
został umieszczony |
|
Draw Fill over Stroke (Wypełnienie nad obrysem). Domyślnie obrys jest zawsze wyświetlany nad kolorem wypełnienia, deseniem lub gradientem. Za pomocą opcji Draw Fill over Stroke możesz jednak odwrócić kolejność wyświetlania tych atrybutów.
|
ącząc działanie opcji Draw Fill over Stroke z obrysem wyśrodkowanym względem ścieżki i wypełnieniem z rozmytymi krawędziami, możesz stworzyć obrys, który będzie się wtapiał w wypełnienie z zachowaniem ostrości zewnętrznych krawędzi. |
|
Jednym z moich ulubionych zastosowań kontrolek modyfikujących orientację obrysu jest wykorzystanie wewnętrznego obrysu jako dodatkowego wypełnienia, co w efekcie daje wrażenie bardziej złożonego wypełnienia (rysunek 8.29). Aż trudno uwierzyć, że Fireworks pozwala stworzyć tego typu efekty, wykorzystując jedynie ścieżki wektorowe!
Obrys niejako definiuje kształt elementu graficznego. Fireworks oferuje wspaniały zestaw obrysów standardowych oraz umożliwia tworzenie własnych. Pracując z obrysami, musisz pamiętać o następujących rzeczach:
u Obrys czyni ścieżkę widoczną. Linia nie posiadająca obrysu nie będzie widoczna na ekranie do czasu zamknięcia ścieżki i zastosowania wypełnienia.
Rysunek 8.29. Wewnętrzne obrysy doskonale widać w zestawie znajdujących się na rysunku przycisków. W dolnym rzędzie pokazany został przycisk wskazywany kursorem w trzech różnych wersjach orientacji obrysu |
|
u Paleta Stroke zapewnia szybki dostęp do ustawień koloru, rozmiaru, krawędzi i tekstury obrysu. Okienko podglądu przedstawia końcówkę obrysu.
u Fireworks oferuje 48 różnych typów obrysów podzielonych na 11 kategorii. Wiele obrysów jest interaktywnych, a to oznacza, że reagują na nacisk i prędkość podczas rysowania.
u Wbudowane obrysy Fireworks mogą być na wiele sposobów dostosowywane do indywidualnych potrzeb użytkowników za pomocą okna dialogowego Edit Stroke
u Po zmodyfikowaniu obrysu możesz go zapisać wraz z dokumentem za pomocą poleceń znajdujących się w rozwijanym menu palety Stroke. Własne obrysy można zapisywać również jako style Fireworks.
u Mimo że w zestawie obrysów Fireworks nie ma linii kropkowanej, bez problemów możesz ją sam utworzyć.
u Fireworks dobrze współpracuje z tabletami graficznymi i w pełni wykorzystuje ich czułość na nacisk.
W następnym rozdziale dowiesz się, jak wykorzystać zaawansowane techniki tworzenia ścieżek w Fireworks.
|