Documente online.
Zona de administrare documente. Fisierele tale
Am uitat parola x Creaza cont nou
 HomeExploreaza
upload
Upload




Obrysy

Poloneza


Obrysy

W tym rozdziale:

u         Stosowanie obrysów.



u         Poznajemy paletę Stroke.

u         Praca z tabletami graficznymi.

u         Poznajemy standardowe obrysy.

u         Tworzenie własnych obrysów.

u         Technika Fireworks: Tworzenie kropkowanego obrysu.

u         Orientacja obrysu.

Obrys jest jednym z trzech kluczowych atrybutów używanych w dokumentach Fire­works. Wraz z wypełnieniami i efektami, umożliwiają one nadawanie poszczególnym obiek­tom unikatowych cech. Dzięki obrysom widzialne mogą być ścieżki wektorowe. "Wi­dzial­ność" to jednak nie wszystko. Możesz również tworzyć obrysy o różnych sze­ro­kościach, kolorach i kształtach, a także kontrolować sposób ich budowania w zależ­noś­ci od pręd­kości, nacisku i kierunku rysowania. Co więcej - można modyfikować je, nawet gdy są już zastosowane do dowolnych ścieżek i natychmiast oglądać rezultaty tych zmian.

Oprócz czterdziestu ośmiu wbudowanych, standardowych obrysów Fireworks, masz pra­wie nieograniczone możliwości tworzenia własnych obrysów. Wiele ich atrybutów
- ko­lor, szerokość i zmiękczenie krawędzi - można kontrolować z poziomu palety Stroke. Dodatkowo Fireworks pozwala na opracowanie własnych obrysów od pod­staw. W tym rozdziale znajdziesz wyjaśnienia wszystkich ustawień obrysów oraz in­struk­cje typu "krok po kroku" wyjaśniające tworzenie specjalnych obrysów, takich jak linie krop­kowane.

Paleta Stroke (Obrys)

Paleta Stroke jest miejscem, w którym możesz dokonywać wszystkich ustawień ob­ry­sów. Kolor obrysu można ustawić także w dwóch innych miejscach: palecie narzę­dzio­wej i palecie Color Mixer, ale tylko w palecie Stroke można dokonywać ustawień wszys­tkich op­cji obrysów. Poniżej znajdują się poszczególne kroki typowego procesu ustawiania nowego lub mo­dy­fikowania istniejącego obrysu z wykorzystaniem wszystkich opcji dostępnych w pa­le­cie Stroke

1. Wybierz z menu polecenie Window Stroke, aby otworzyć paletę Stroke (ry­su­nek 8.1). Możesz również użyć skrótu klawiaturowego Ctrl+Alt+F4 Com­mand+Option+F4) lub kliknąć zakładkę palety Stroke, jeśli znajduje się ona na ekranie.

Rysunek 8.1.

Wykorzystaj kontrolki znajdujące się w palecie Stroke do modyfikowania obrysu istniejącej ścieżki lub ustalenia atrybutów obrysu przed narysowaniem ścieżki za pomocą narzędzia Brush

Category - Kategoria

Type - Typ

Options pop-up button -Przycisk listy opcji

Color well - Próbka koloru

Edge softness slider - Suwak zmiękczania krawędzi

Size - Rozmiar

Amount of texture - Natężenie tekstury

Tip preview - Podgląd końcówki

Texture - Tekstura

2. Wybierz z rozwijanej listy Category jedną z jedenastu kategorii obrysów. Aby wy­łączyć obrys ścieżki, zaznacz kategorię None (Brak).

3. Wybierz jeden z dostępnych typów obrysu z rozwijanej listy Type. Po wy­bra­niu typu, automatycznie zostaną zdefiniowane jego domyślne ustawienia roz­mia­ru, zmiękczenia krawędzi i tekstury.

4. Jeśli chcesz, wybierz nowy kolor obrysu za pomocą próbki koloru.

5. Użyj suwaka Edge Softness, aby zmienić stopień rozmycia krawędzi obrysu.

6. Zmień rozmiar obrysu za pomocą suwaka Size lub poprzez wpisanie wartości w polu tekstowym Size

7. Za rozwijanej listy Texture możesz wybrać teksturę obrysu i za pomocą su­wa­ka Amount ustawić jej natężenie (stopień krycia).

Jak zostało wspomniane wcześniej, możesz zarówno modyfikować obrys istniejącej, za­zna­czonej ścieżki, jak i ustawić parametry obrysu jeszcze przed rozpoczęciem ryso­wa­nia. Aby zaznaczyć ścieżkę (z obrysem lub bez), umieść narzędzie Pointer (Wskaźnik) nad ścieżką i po jej wyróżnieniu kliknij myszą. Przed zaznaczeniem ścieżka je 111b110b st do­myśl­nie wyróżniana kolorem czerwonym, zaś po nim kolorem jasnoniebieskim.

Jeśli w Twojej pracy wykorzystywane są kolory podobne do tych, jakich Fire­works używa do wyróżniania ścieżek, możesz je zmienić. Wybierz z me­nu polecenie Edit Preferences i kliknij znajdującą się w zakładce Ge­neral (lista opcji w MacOS) próbkę koloru Highlight, aby zdefiniować inny kolor wyróż­nienia.

 

Niekiedy wygodniej jest zaznaczyć ścieżkę, która ma być modyfikowana, za pomocą za­zna­czenia prostokątnego, wykonanego narzędziem Pointer. Jeśli klikniesz i prze­ciąg­niesz wskaźnikiem, powstanie tymczasowa ramka selekcji. Zaznaczone zostaną wszys­tkie ścież­ki, które choć częściowo będą objęte tą ramką. Zaznaczenie prostokątne rysowane za po­mocą narzędzia Pointer jest doskonałym sposobem zaznaczania wielu ścieżek, do któ­rych chcesz jednocześnie zastosować takie same parametry obrysów. Wiele ścieżek moż­na również zaznaczać za pomocą narzędzia Pointer z wykorzystaniem klawisza Shift

Wciskając i przytrzymując klawisz Ctrl (Command), możesz włączyć tymczasowo wskaź­nik, nawet podczas korzystania z innego narzędzia. Po zwol­nie­niu klawisza ponownie zostanie uaktywnione poprzednie na­rzę­dzie.

 

Podczas ustawiania parametrów obrysu przed jego utworzeniem upewnij się, że nie jest za­znaczona żadna ścieżka ani obiekt. W przeciwnym przypadku zaznaczone obiekty także zostaną zmodyfikowane. Aby usunąć za­zna­cze­nia wszystkich obiektów, kliknij narzędziem Pointer w pustym obszarze dokumentu lub wybierz z menu polecenie Edit Deselect (skrót klawiaturowy Ctrl+D Com­mand+D

Kategorie i typy obrysów

Fireworks oferuje 12 różnych kategorii obrysów, w tym opcję None (Brak obrysu). Jak po­kazano na rysunku 8.2, wybór kategorii jest bardzo szeroki: od najprostszych, takich jak Pencil (Ołówek) i Basic (Podstawowy), do najbardziej wyszukanych, takich jak Ran­dom (Losowy) i Unnatural (Nienaturalny). Po wybraniu kategorii, uaktywniane są zwią­zane z nią typy obrysów. Domyślnie wybierany jest typ obrysu znajdujący się na pierw­­szej pozycji w porządku alfabetycznym.

Rysunek 8.2.

Wybierz jeden z predefiniowanych typów obrysów
- od najprostszego Basic (Podstawowy) do najbardziej wyszukanego Unnatural Fluid Splatter (Nienaturalne plamy farby)

Basic - Podstawowy

Unnatural Fluid Splatter - Nienaturalne plamy farby

W kolejnych podrozdziałach zostaną szczegółowo opisane wszystkie standardowe ob­ry­sy, ale już teraz należy wspomnieć o dwóch głównych czynnikach decydujących o ich wszys­tkich ustawieniach. Po pierwsze - gdy wybrana zostanie określona kategoria i typ obrysu, automatycznie określone zostają również domyślne ustawienia. Dzieje się tak na­wet wówczas, gdy przed kilkoma sekundami skończyłeś właśnie modyfikować usta­wie­nia innego obrysu. Po drugie - każda cecha wszystkich standardowych konturów mo­że być modyfikowana, zmieniana i dostosowywana.

W podrozdziale "Tworzenie nowych obrysów" dowiesz się, jak zapisać i ponownie wykorzystać zmodyfikowany obrys.

 

Krawędzie i rozmiar obrysu

Jeśli czytasz tę książkę rozdział po rozdziale, wiesz już z rozdziału 6., na czym polega wy­gładzanie krawędzi obrazków bitmapowych. Być może pamiętasz, że rozmyta, wy­gła­dzona krawędź obrazka to taka, która wtapia się w tło. Obrysy również mogą być roz­mywane, za pomocą suwaka Edge Softness znajdującego się w palecie Stroke. Prze­su­nięcie suwaka na sam dół powoduje utworzenie obrysu o ostrych krawędziach, bez żad­nego wtapiania, zaś przesunięcie go w górę tworzy miękkie krawędzie. Kontur o mięk­kich krawędziach przyjmuje maksymalną wartość wtapiania, jaka jest możliwa dla bieżącego rozmiaru obrysu.

Podobnie do wygładzania, zmiękczanie krawędzi jest jednym z zastosowań kanałów al­fa, sterujących przezroczystością obiektów. W każdym kanale alfa istnieje 256 poziomów prze­zroczystości i 100 poziomów rozmycia krawędzi. Sterowanie obydwoma typami po­ziomów odbywa się na zbliżonych zasadach. Mimo że dla każdego obrysu możesz zde­finiować dowolną wartość zmiękczania krawędzi, w przypadku cienkich obrysów nie zauważysz zbyt wielkiej różnicy. Im grubszy obrys, tym więcej odmian zmiękczania moż­na wykorzystać. Przy zmiękczaniu krawędzi, Fireworks utrzymuje mniej więcej dwie trze­cie ich grubości. Pozostała jedna trzecia jest równomiernie wtapiana po obu stro­nach obrysu w tło.

Grubość obrysu możesz modyfikować poprzez wpisanie wartości w polu tekstowym Size lub przeciąganie suwaka Size. Zakres dostępnych wartości mieści się w granicach od 1 do 72 pikseli. Pole zawierające podgląd końcówki obrysu jest zbyt małe, aby wy­świe­tlić maksymalną grubość obrysu. W MacOS pole to przestaje być przydatne przy ob­rysach o grubości większej niż 50 pikseli (staje się wówczas całkowicie czarne). W Windows, w przypadku obrysów o grubości większej niż 50 pikseli, w polu podglądu koń­cówki wyświetlane są wyrażenia "2x" lub "4x" wskazujące rzeczywistą grubość ob­ry­su (rysunek 8.3).

Tekstura obrysu

Zastosowanie tekstury do obrysu pozwala nadać mu indywidualny charakter i głębię. W Fire­works znajduje się szereg wbudowanych, standardowych tekstur, zaś na CD-ROM-ie można znaleźć dodatkową bibliotekę tekstur.

Rysunek 8.3.

Po zdefiniowaniu grubości obrysu większej niż ta,
która może być wyświetlona w polu podglądu końcówki, w Fireworks dla Windows wyświetlane są wyrażenia "2x" lub "4x" wskazujące rzeczywistą grubość obrysu

Każ­­da z dodatkowych tekstur może być stosowana do dowolnych obrysów, z różnymi wartościami natę­że­nia. Niektóre dostępne obrysy, takie jak Texture Air Brush (Aerograf z teksturą) lub Basic Crayon (Kredka), domyślnie wykorzystują tekstury nadające im unikatowy wygląd.

Aby zastosować teksturę do obrysu:

1. W palecie Stroke wybierz kategorię i typ obrysu, do którego chcesz zastosować teksturę.

2. Jeśli to konieczne - ustaw rozmiar, kolor i rozmycie krawędzi obrysu. Pa­mię­taj, że wiele tekstur może być niezauważalnych przy zbyt małych grubościach obrysu.

3. Wybierz teksturę z rozwijanej listy Texture

4. Ustaw natężenie tekstury za pomocą suwaka Amount of texture. Możesz rów­nież wpisać procentową wartość (ze znakiem % lub bez niego) natężenia teks­tu­ry w polu tekstowym Amount of texture

Aby tekstura mogła zostać wyświetlona, jej natężenie musi być więk­sze niż 0%.

 

Tekstury to desenie bitmapowe nakładane na obrysy. Suwak Amount of texture steruje stop­niem krycia tekstury. Przy wartości 0%, tekstura jest całkowicie przezroczysta i niewidoczna. Przy natężeniu wynoszącym 100%, tekstura jest mak­symalnie widoczna. Na rysunku 8.4 znajduje się obrys z różnymi ustawieniami tej sa­mej tekstury. Zwykle lepiej widoczne są tekstury, które zawierają kontrastujące ze so­bą elementy, zaś tekstury o mniejszym kontraście są bardziej delikatne i przydatne je­dy­nie w przypadku bardzo grubych obrysów.

Jeśli nie wystarczają Ci tekstury dostarczane wraz z programem Fire­works, w folderze Extensions na dołączonym do książki dysku CD-ROM
- dzię­ki uprzejmości Massimo Foti - znaj­dziesz 50 dodatkowych tekstur.

 

 

Rysunek 8.4.

Im wyższa wartość natężenia tekstury, tym jest ona bardziej widoczna

W tym podrozdziale znajdziesz opisy wszystkich kategorii obrysów i oferowanych przez nie różnych ustawień. Lista kategorii obrysów Fireworks rozpoczyna się od dwóch pod­sta­wowych: Pencil (Ołówek) i Basic (Podstawowy). Następnie wymienione są alfa­be­tycz­nie kolejne obrysy: od Air Brush (Aerograf) do Unnatural (Nienaturalny). Ogólna zasa­da jest taka, że standardowe, czyli najczęściej wykorzystywane obrysy to te, które znaj­dują się u góry listy, zaś w jej dolnej części znajdują się dekoracyjne obrysy o bar­dziej wyszukanych konstrukcjach.

Pencil (Ołówek)

Po narysowaniu ścieżki za pomocą narzędzia Pencil (Ołówek), przypisywany do niej jest obrys Pencil typu 1-Pixel Hard (Twardy 1-pikselowy ołówek). Dzieje się tak nie­za­leż­nie od tego, jakich ustawień obrysu używałeś przy pracy z innymi narzędziami. Jeśli nie zdefiniujesz nowych ustawień obrysu przed użyciem narzędzia Brush (Pędzel), rów­nież zostanie zastosowany obrys Pencil 1-Pixel Hard. Można powiedzieć, że obrys Pen­cil jest prawdziwym "wołem roboczym" wśród wszystkich wbudowanych obrysów.

Pencil jest prostym obrysem, przeznaczonym jedynie do reprezentacji ścieżek. Nie po­sia­da żadnych elementów ozdobnych. W tabeli 8.1 i na rysunku 8.5 przedstawione zo­sta­ły różnice pomiędzy czterema typami obrysu Pencil. Obrys 1-Pixel Soft Pencil (Mięk­ki 1-pikselowy ołówek) wygładza ścieżki, aby zapobiec ich strzępieniu, występującemu w przy­padku ścieżek z obrysem 1-Pixel Hard Pencil. Obrys Colored Pencil (Kolorowy ołó­wek) o grubości 4 pikseli jest nieco szerszy i jest przeznaczony do pracy z narzędziami reagującymi na na­cisk i prędkość rysowania. Działa więc tak samo, jak tradycyjny ołówek. Ostatni typ ołów­ka - Graphite (Grafitowy) również reaguje na nacisk i prędkość rysowania. Dodat­ko­wo przypisana jest do niego tekstura o wysokim natężeniu symulująca ziarno grafitu.

Korzystanie z tabletu graficznego

Korzystanie z myszy przy tworzeniu obiektów jest często - nie bez po­wo­du - wyszydzane jako "rysowanie za pomocą kostki mydła". W prze­­szłości tablety graficzne - płaskie panele, na których można ry­so­wać za pomocą piórka - były najczęściej kosztowne, mało czułe na na­cisk i nieporęczne. Ale - jak większość technologii - stawały się co­raz tańsze i le­psze. Obecnie istnieje wiele tabletów o różnych rozmia­rach i cha­ra­kte­ry­stykach, które są przeznaczone dla komputerów pra­cu­ją­cych pod kontrolą systemów Windows i MacOS. Dla początkujących użyt­kow­ni­ków i tych, którzy rzadko pracują z grafiką, doskonałym wy­bo­rem jest tablet Wacom Graphire o wymiarach 4 5 cali, który jest tyl­ko trochę droższy od myszy. Firma Wacom produkuje również ta­ble­ty Intuos dla profesjonalistów. Są to urządzenia o wymiarach od 4 5 do 12 18 cali, których opcje i możliwości usatysfakcjonują każdego ar­tystę. Tablet 4 5 cali jest jednak zupełnie wystarczający do pracy z ma­łymi obszarami roboczymi, wykorzystywanymi w grafice inter­netowej.

Nie ma właściwie żadnych wytycznych dotyczących używania tabletów gra­ficznych w Fi­reworks. Wszystkie obiekty mogą być tworzone tak sa­mo jak się to odbywało za po­mocą myszy. Jest tylko jedna, ale is­tot­na różnica - stosując tablet masz większą kontrolę nad tworzonymi obiek­tami. Pierwszą zaletą jest precyzja, zapewniana przez stosunek 1:1 obszaru tabletu do powierzchni ekranu. Standardowym testem pre­cyzji jest podpis. Spróbuj podpisać się za pomocą myszy, a na­stęp­nie za pomocą piórka i tabletu. Niedokładność myszy polega w tym przypadku na tym, że poziomym i pio­nowym przesunięciom urzą­­dzenia nie odpo­wia­dają podobne przesunięcia kursora myszy na ekranie.

Oczywista przewaga tabletów graficznych polega głównie na tym, że rysując za po­mocą piórka, nacisk wywierany na tablet ma bezpośredni wpływ na wy­gląd tworzonego obrysu. Mocniejsze przyciśnięcie piórka powoduje utwo­rzenie grubszej linii, zaś zmniejszenie nacisku - utworzenie cień­szej. Narysowane tak linie mają bardziej "ludzki" wygląd. Większość stan­­dardowych obrysów Fireworks jest czułych na nacisk, wliczając w to wszy­s­tkie odmiany obrysów Air Brush (Aerograf), Calligraphy (Kali­gra­ficz­ny), Char­coal (Węgiel), Oil (Farba) i Watercolor (Akwarele). Oddzia­ły­wanie nacis­ku na sposób tworzenia obrysów można dostosowywać do własnych po­trzeb. Jak to zrobić, dowiesz się w kolejnych pod­roz­działach.

Kolejna zaleta tabletów graficznych (która przyda się także użyt­kow­ni­kom nieposiadającym uzdolnień artystycznych) polega na ułatwie­niach w posługiwaniu się niektórymi narzędziami programu, na przy­kład przy ryso­waniu prostokątów i owali. Po krótkim okresie korzystania z table­tu przekonałem się, że znacznie ułatwia on "dostęp" do obiektów znaj­dujących się w obszarze roboczym. Nie musisz odszukiwać ich wzro­kiem lub "namierzać" kursorem myszy, gdyż zawsze znajdują się w tym samym miejscu tabletu. Cecha ta pozwala na intuicyjne i kre­atyw­ne tworzenie grafiki komputerowej.

Jeśli nie masz tabletu, możesz symulować zwiększanie i zmniejszanie na­cisku za pomocą klawiatury. Wciśnij klawisz 1, aby zmniejszyć na­cisk lub klawisz 2, aby go zwiększyć. Pamiętaj jednak, że - w prze­ci­wień­stwie do tabletów graficznych - po zakończeniu rysowania nacisk nie zostanie natychmiast wyrównany. Jeżeli trzykrotnie wciśniesz kla­wisz 1, aby zmniejszyć nacisk, będzie on zmniejszony aż do czasu trzy­kro­tne­go wciśnięcia klawisza 2 lub ponownego uruchomienia Fire­works.

Rysunek 8.5.

Obrysy typu 1-Pixel Hard i 1-Pixel Soft są obrysami "stałymi", zaś Colored Pencil i Graphite reagują na nacisk i prędkość rysowania

1-Pixel Hard - Twardy 1-pikselowy

1-Piksel Soft - Miękki 1-pikselowy

Colored Pencil - Kolorowy ołówek

Graphite - Grafitowy ołówek

Tabela 8.1.

Atrybuty obrysów typu Pencil

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

1-Pixel Hard

None (Brak)

brak

1-Pixel Soft

None (Brak)

brak

Colored Pencil

None (Brak)

brak

Graphite

Grain (Ziarna)

Basic (Podstawowy)

Inna, prosta odmiana obrysu posiada odpowiednią nazwę - Basic (Podstawowy). Wszy­stkie typy obrysu Basic (tabela 8.2) mają cztery piksele szerokości i różnią się je­dy­nie kształtami zakończeń linii (kwadratowe lub zaokrąglone) oraz ustawieniami wy­gła­dza­nia.

Tabela 8.2.

Atrybuty obrysów Basic

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Hard Line

None (Brak)

brak

Hard Line Rounded

None (Brak)

brak

Soft Line

None (Brak)

brak

Soft Line Rounded

None (Brak)

brak

Obrysy Hard Line (Twarda linia) i Hard Line Rounded (Twarda linia z za­o­krą­glo­ny­mi końcówkami) nie są wygładzane, w przeciwieństwie do Soft Line (Mięk­ka linia) i Soft Line Rounded (Miękka linia z zaokrąglonymi końcówkami).

Różnice pomiędzy ob­rysami są niewielkie (rysunek 8.6), ale w przypadku niektórych obiektów mogą być dość widoczne.

Rysunek 8.6.

Różnice pomiędzy różnymi typami obrysów Basic możesz zobaczyć, gdy się im dobrze przyjrzysz

Hard line - Linia twarda

Hard line Rounded - Linia twarda z zaokrąglonymi końcówkami

Soft Line - Linia miękka

Soft Line Rounded - Linia miękka z zaokrąglonymi końcówkami

Air Brush (Aerograf)

Przyznaję się - jestem uzależniony od aerografu. Stale używam wszystkich od­mia­n obrysu Air Brush, jakie oferuje Fireworks. Oba typy aerografu (tabela 8.3) są bardzo czu­łe na nacisk oraz prędkość rysowania i, jak w przypadku tradycyjnego aerografu, dłuż­sze przytrzymanie narzędzia w jednym miejscu powoduje nałożenie większych iloś­ci farby (rysunek 8.7).

Rysunek 8.7.

Różnica pomiędzy dwoma typami obrysu Air Brush jest łatwo zauważalna

Basic - Podstawowy

Textured - Z teksturą

Textured Air Brush (Aerograf z teksturą) znacznie różni się od obrysu Basic Air Brush (Podstawowy aerograf) i jest dobrym przykładem zasto­so­wa­nia tekstury do obrysu.

Tabela 8.3.

Atrybuty obrysów Air Brush

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Basic

None (Brak)

brak

Textured

Grain (Ziarna)

Calligraphy (Kaligraficzny)

Kaligraficzny obrys doskonale się sprawdza przy tworzeniu odręcznych rysunków, w któ­rych szerokość obrysu jest uzależniona od zakrzywienia ścieżki. Fireworks oferuje pięć różnych typów obrysu Calligraphy (tabela 8.4 i rysunek 8.8). Jedynie obrys typu Bamboo (Bambus) nie tworzy krzywych o zróżnicowanych grubościach. Dzieje się tak dla­tego, że pozostałe cztery typy kaligraficznego obrysu wykorzystują pochyloną końcówkę pędz­la, zaś obrys Bamboo jest okrągły (jak łodyga bambusa). Obrys typu Quill (Gęsie pióro) jest wrażliwy na nacisk i prędkość rysowania oraz, podobnie jak Ribbon (Wstążka) i Wet (Mokry), pogrubia ścieżki na zakrzywieniach, akcentując ich kąty.

Tabela 8.4.

Atrybuty obrysów Calligraphy

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Bamboo

Grain (Ziarna)

Basic

None (Brak)

Brak

Quill

Grain (Ziarna)

Ribbon

None (Brak)

Brak

Wet

None (Brak)

Brak

Rysunek 8.8.

Cechą charakterystyczną obrysów kaligraficznych
są doskonałe możliwości ich wykorzystania przy tworzeniu pisma odręcznego

Bamboo - Bambus

Basic - Podstawowy

Quill - Gęsie pióro

Ribbon - Wstążka

Wet - Mokry

Charcoal (Węgiel)

Obrysy Charcoal są godne uwagi ze względu na ich tekstury, nakładane zarówno na sa­me obrysy, jak i na ich krawędzie. Jak możesz zobaczyć w tabeli 8.5, każdy typ obrysu wy­korzystuje teksturę Grain o zmiennym natężeniu. Typy Creamy (Tłusty) i Pastel (Pas­telowy) reagują na nacisk i prędkość rysowania, przy czym Creamy bardziej niż Pas­tel. Zasadnicza różnica pomiędzy obrysem typu Soft (Miękki) a pozostałymi polega na tym, że rozmiar obrysu Soft ulega w czasie rysowania losowym zmianom. Szerokość ob­rysu Soft waha się w granicach od 5 do 20 pikseli. Na rysunku 8.9 przedstawione zo­sta­ło porównanie różnych typów obrysów Charcoal

Tabela 8.5.

Atrybuty obrysów Charcoal

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Creamy

Grain (Ziarna)

Pastel

Grain (Ziarna)

Soft

Grain (Ziarna)

Textured

Grain (Ziarna)

Rysunek 8.9.

Obrysy Charcoal oferują szeroki zakres nierównych tekstur

Crayon (Kredka)

Obrys Crayon stosowany w Fireworks wygląda zupełnie jak kreska narysowana tra­dy­cyj­ną kredką. Ciekawe wyniki daje porównanie trzech typów obrysów Crayon. Na ry­sunku 8.10 i w tabeli 8.6 możesz zauważyć występujące pomiędzy nimi różnice.

Tabela 8.6.

Atrybuty obrysów Crayon

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Basic

Grain (Ziarna)

Rake

Grain (Ziarna)

Thick

Grain (Ziarna)

Rysunek 8.10.

Obrysy kategorii Crayon pozwolą Ci wrócić do czasów dzieciństwa

Kred­ka ty­pu Rake (Grabki) ma mały rozmiar obrysu, ale wygląda, jakby była grub­sza niż dwa inne typy: Basic (Podstawowa) i Thick (Gruba). Różnica ta wynika z tego, że kred­ka typu Rake wykorzystuje cztery końcówki. Działa to tak, jakbyś rysował czte­rema kred­kami jednocześnie. Z powodu stosowania czterech końcówek, linie tworzone kred­ką typu Rake nakładają się na siebie, w wyniku czego jedna z nich może być prze­cią­gnię­ta dalej niż pozostałe.

Felt Tip (Marker)

Cztery typy obrysów z kategorii Felt Tip (rysunek 8.11) oferują różne poziomy prze­zro­czys­tości, co pozwala imitować rysowanie tradycyjnym markerem.

Rysunek 8.11.

Różne typy obrysów z kategorii Felt Tip pozwalają uzyskać efekt przezroczystości

Markery typu Highlighter (Wyróżnienie) i Light Marker (Jasny) są w dużym stopniu przezroczyste. Ob­rys typu Light Marker ma oprócz tego bardziej rozmyte krawędzie niż pozostałe typy (ta­bela 8.7).

Tabela 8.7.

Atrybuty obrysów Felt Tip

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Dark Marker

None (Brak)

brak

Highlighter

None (Brak)

brak

Light Marker

None (Brak)

brak

Thin

None (Brak)

brak

Oil (Farba)

Patrząc na pięć różnych typów obrysu Oil (rysunek 8.12), trudno jest uwierzyć, że drugi ob­rys od lewej - Broad Splatter (Rozrzucone plamy farby) - jest pojedynczym obrysem. Mi­mo że ma on tylko 10 pikseli grubości - podobnie jak obrysy Bristle (Pędzel z ostrym wło­siem) i Splatter (Plamy farby) (tabela 8.8) - wygląda na szerszy. Dzieje się tak dla­te­go, że używa jednocześnie dwóch końcówek, oddalonych od siebie o 500% sze­ro­koś­ci obrysu. Innymi słowy, obrys Broad Splatter może być pięć razy szerszy od swojej zdefi­nio­wa­nej grubości. Wszystkie obrysy Oil, z wyjątkiem typu Splatter, używają wielu koń­có­wek. Po­nie­waż jednak odległości pomiędzy końcówkami są ustawione na 100% sze­ro­kości ob­ry­su, wyglądają jak pojedyncze linie.

Rysunek 8.12.

Szukasz obrysu, który nie będzie wyglądał jak zwykła linia? Wypróbuj obrysy Oil Splatter i Oil Broad Splatter

Tabela 8.8.

Atrybuty obrysów Oil

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Bristle

Grain (Ziarna)

Broad Splatter

Grain (Ziarna)

Splatter

Grain (Ziarna)

Strands

None (Brak)

Brak

Textured Bristles

Grain (Ziarna)

Watercolor (Akwarela)

Podobnie jak w przypadku innych obrysów czułych na nacisk i prędkość rysowania, wy­korzystując obrys Watercolor do tworzenia kształtów geometrycznych nie poznasz w peł­ni jego natury. Aby "wyczuć" jak zachowuje się ten obrys, powinieneś użyć jednego z na­rzędzi do odręcznego rysowania, na przykład narzędzia Brush (Pędzel) (rysunek 8.13).

Rysunek 8.13.

Obrysy Watercolor dobrze wtapiają się w tło i są czułe
na nacisk
oraz prędkość rysowania

Obrysy na końcach wyglądają tak, jakby podczas rysowania kończył się atra­ment - zwła­szcza obrys typu Thin (Rzadka). Obrysy Heavy (Bardzo gęsta) i Thick (Gęsta) są przezroczyste i dobrze wta­pia­ją się w tło znaj­dujących się pod nimi obrazków, gdyż mają rozmyte krawędzie (ta­be­la 8.9).

Tabela 8.9.

Atrybuty obrysów Watercolor

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Heavy

Grain (Ziarna)

Thick

Grain (Ziarna)

Thin

None (Brak)

brak

Random (Losowy)

Już najwyższy czas, by przystąpić do tworzenia obrysów, które może wykonać tylko kom­­puter. Obrysy z kategorii Random oprócz różnych rozmiarów, rozmycia krawędzi i teks­tur (tabela 8.10), mogą mieć również różne kształty i kolory. Kształt każdego ob­ry­su z tej kategorii jest wskazywany przez jego nazwę: Dots (Kropki), Fur (Futro), Squares (Kwadraty) i Yarn (Przędza). Zostały one pokazane na rysunku 8.14, ale jeśli chcesz zobaczyć ich wariacje kolorystyczne, będziesz musiał zerknąć do kolorowej wkład­ki. Najbardziej kolorowy jest obrys typu Confetti (Konfetti), zaś najmniej kolo­ro­wy - Dots (Kropki), ale we wszystkich obrysach losowych wykorzystywane są jakieś zmia­ny barw.

Tabela 8.10.

Atrybuty obrysów Random

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

Confetti

None(Brak)

brak

Dots

None (Brak)

brak

Fur

None (Brak)

brak

Squares

Grain (Ziarna)

Yarn

None (Brak)

brak

Rysunek 8.14.

Obrysy z kategorii Random to wymyślna alternatywa dla typowych obrysów

Unnatural (Nienaturalny)

Myślę, że śmiało można iść o zakład, że obrysy z kategorii Unnatural były tworzone w at­mosferze zabawy. Jak bowiem inaczej wytłumaczyć wrażenie bałaganu w obrysie ty­pu Fluid Splatter (Plamy płynu) lub blasku przebijającego z ciemności, jaki można za­ob­serwować w obrysie Toxic Waste (Odpady toksyczne)? Nie wspominając o obrysie Viscous Alien Paint (Ślady "obcego"), który wygląda jak nie z tego świata. Obojętnie kto i jak projektował te obrysy, korzystam z nich zawsze, gdy chcę nadać szczególny i wy­różniający wygląd swoim grafikom. Gdy więc zabraknie Ci inwencji twórczej, mo­żesz eksperymentować z nienaturalnymi obrysami, które możesz stosować do prawie wszys­tkich obiektów. Rezultaty mogą być naprawdę zaskakujące i przydatne. Jak widać z tabeli 8.11, wszystkie nienaturalne obrysy, z wyjątkiem Chameleon (Kameleon), mają mniej więcej takie same grubości. Kilka z nich posiada również przezroczyste obszary: 3D Glow (Blask 3D), Fluid Splatter (Plamy płynu), Outline (Obwódka), Paint Splatter (Plamy far­by) i Toxic Waste (Odpady toksyczne).

Ogólne możliwości wykorzystania niena­tural­nych obrysów możesz zobaczyć na ry­sun­ku 8.15, ale jeśli chcesz zobaczyć je w całej oka­załości, musisz zerknąć do kolo­ro­wej wkładki.

Tabela 8.11.

Atrybuty obrysów Unnatural

Nazwa

Rozmiar

Rozmycie krawędzi

Tekstura

Natężenie tekstury

3D

None(Brak)

brak

3D Glow

None (Brak)

brak

Chameleon

Grain (Ziarna)

Fluid Splatter

None (Brak)

brak

Outline

None (Brak)

brak

Paint Splatter

None (Brak)

brak

Toothpaste

None (Brak)

brak

Toxic Waste

None (Brak)

brak

Viscous Alien Paint

None (Brak)

brak

Rysunek 8.15.

Obrysy Nienaturalne są ekscentryczną alternatywą dla obrysów Fireworks naśladujących naturalne media

Tworzenie nowych obrysów

Jeśli czterdzieści osiem standardowych obrysów to dla Ciebie za mało i potrzebujesz nie­co mniejszego aerografu lub obrysu kaligraficznego z większym natężeniem teks­tu­ry, albo jeśli chcesz użyć przerywanej lub kropkowanej linii zamiast ciągłej, w Fireworks mo­żesz tworzyć własne obrysy za pomocą kilku kliknięć myszą. Istnieje możliwość nie tyl­ko zapisywania drobnych modyfikacji jako nowych obrysów, ale również zapisania ist­niejącego obrysu po kompletnych modyfikacjach. Należy go zapisać razem z do­ku­men­tem lub jako styl Fireworks, który można wykorzystywać w dowolnych dokumen­tach albo wyeksportować i podzielić się nim z przyjaciółmi lub współpracownikami.

Niniejszy podrozdział został podzielony na dwie części. Pierwsza z nich wyjaśnia, jak zarządzać ob­rysami, aby były zawsze dostępne. Druga część jest nieco bardziej skomplikowana (ale bardzo interesująca) i opisuje edycję obrysów.

Zarządzanie obrysami

Zarządzanie obrysami jest możliwe przy użyciu rozwijanego menu palety Stroke (rysunek 8.16).

Rysunek 8.16.

Za pomocą rozwijanego menu palety Stroke możesz zarządzać swoimi obrysami

Rozwijane menu palety zawiera cztery polecenia:

u         Save Stroke As (Zapisz obrys jako). Zapisuje bieżący obrys pod nową nazwą w aktywnym dokumencie.

u         Edit Stroke (Edytuj obrys). Wyświetla okno dialogowe Edit Stroke, które zo­sta­nie opisane w jednym z kolejnych podrozdziałów.

u         Delete Stroke (Usuń obrys). Usuwa bieżący obrys (własny lub standardowy) z pa­lety Stroke

Z polecenia Delete Stroke korzystaj bardzo ostrożnie. Mimo że Fire­works zapyta Cię o potwierdzenie usunięcia obrysu, nie będziesz miał póź­niej możliwości cofnięcia tej operacji.

 

u         Rename Stroke (Zmień nazwę obrysu). Zmienia nazwę bieżącego obrysu.

Aby zapisać zmodyfikowany obrys:

5. Zmodyfikuj dowolny istniejący obrys zmieniając wartości jego parametrów Edge Softness (Rozmycie krawędzi), Size (Rozmiar), Texture (Tekstura) i Am­ount of tex­­ture (Natężenie tekstury). Kolor obrysu nie może zostać zapisany jako jego atrybut.

6. Wybierz z rozwijanego menu polecenie Save Stroke As. Zostanie otwarte okno dia­­logowe Save Brush As (Zapisz pędzel jako). Użytkownicy pierwszej wersji Fi­re­­works pamiętają zapewne, że obrysy wcześniej nazywane były pędzlami (brush).

7. Wpisz nową nazwę dla obrysu. Jeśli wpiszesz taką, która już jest uży­wa­na, Fireworks zapyta Cię czy chcesz zastąpić istniejący pędzel.

8. Po wpisaniu nazwy obrysu kliknij przycisk Save (Zapisz). Nazwa nowego ob­ry­su zostanie wyświetlona, w porządku alfabetycznym, w rozwijanej liście opcji Type aktywnej kategorii obrysów.

Musisz wiedzieć, że każdy nowy lub zmodyfikowany obrys jest zapisywany w bie­żą­cym dokumencie. Nowo zdefiniowany obrys będzie zawsze dostępny w dokumencie, w któ­rym został zapisany.

Aby wykorzystać obrys w innym dokumencie:

9. Otwórz dokument zawierający obrys, który chcesz wykorzystać.

10. Zaznacz ścieżkę używającą nowego obrysu. Jeśli obrys nie jest przydzielony do żadnej ścieżki, narysuj jakąś ścieżkę i zaznacz ją.

11. Otwórz dokument, w którym chcesz użyć nowego obrysu.

12. Skopiuj zaznaczoną ścieżkę do nowego dokumentu za pomocą poleceń Edit Copy i Edit Paste lub przeciągając ją z jednego dokumentu do drugiego. Po umieszczeniu w dokumencie nowej ścieżki zawierającej nowy obrys, do palety Stroke zostaną dodane nowe ustawienia tego obrysu.

13. Jeśli chcesz, możesz teraz usunąć z dokumentu skopiowaną wcześniej ścieżkę. Ob­rys będzie nadal dostępny i będziesz mógł go później wykorzystywać w no­wym dokumencie.

Istnieje jeszcze kilka innych metod przenoszenia obrysów pomiędzy dokumentami:

u         Jedną z nich jest importowanie dokumentów zawierających własne obrysy. W tym celu po umieszczeniu dokumentu, wybierz z menu polecenie Edit Un­do. Grafika zniknie z ekranu, ale wszystkie własne obrysy zostaną dołączone do pa­lety Stroke. Za pomocą tej techniki zostaną prze­nie­sione jedynie obrysy zastosowane do ścieżek znajdujących się w źródłowym dokumencie.

u         Możesz również skopiować ścieżkę z własnym obrysem z jednego dokumentu i wkleić do nowego dokumentu jedynie jej atrybuty. W tym celu należy za­zna­czyć ścieżkę i wybrać z menu polecenie Edit Paste Attributes

Prawdopodobnie najlepszym sposobem zapewnienia dostępu do własnych obrysów jest wy­korzystanie styli. Aby utworzyć nowy styl używający własnego obrysu:

14. Zaznacz ścieżkę używającą własnego obrysu.

15. Wybierz z menu polecenie Window Styles, użyj skrótu klawiaturowego Shift +F11, albo kliknij zakładkę Style (jeśli jest widocz­na na ekranie), aby otworzyć paletę Styles

16. Kliknij znajdujący się w palecie Styles przycisk New Style (Nowy styl). Zo­sta­nie otwarte okno dialogowe New Style (rysunek 8.17).

17. W oknie dialogowym Edit Style wpisz opisową nazwę obrysu w polu tek­sto­wym Name i usuń zaznaczenia wszystkich pól wyboru z wyjątkiem Stroke Type

Rysunek 8.17.

Zdeklarowanie stylu w oknie dialogowym New Style pozwala na zdefiniowanie obrysu, który będzie łatwo dostępny z poziomu wszystkich dokumentów Fireworks

18. Kliknij przycisk OK. Nowy styl zostanie umieszczony w palecie Styles

Wszystkie style utworzone za pomocą powyższych wskazówek będą zawsze dostępne dla kolejnych dokumentów Fireworks. Aby zastosować obrys, wystarczy zaznaczyć do­wol­ną ścieżkę wektorową i kliknąć styl w palecie Styles. Obrys zdefiniowany w stylu zo­stanie dodany do palety Stroke

Więcej informacji o możliwościach stylów znajdziesz w rozdziale 16.

 

Edycja obrysów

Pewnych modyfikacji obrysów można dokonywać za pomocą palety Stroke, ale jeśli chcesz naprawdę dostosowywać je do własnych potrzeb, będziesz musiał wykorzystać ok­no dialogowe Edit Stroke. Mimo że bogaty zestaw opcji dostępnych w tym oknie dia­lo­gowym może być na początku nieco przytłaczający, jeśli już dowiesz się, jak osiągnąć za­mierzony efekt, tworzenie nowych obrysów stanie się prostym, przyjemnym i bardzo inte­resującym zajęciem.

Okno dialogowe Edit Stroke możesz otworzyć w jeden z dwóch sposobów:

u         Wybierz polecenie Edit Stroke z rozwijanego menu palety Strokes

u         Kliknij dwukrotnie podgląd końcówki (Tip) wybranego obrysu w palecie Stroke

Okno dialogowe Edit Stroke jest podzielone na trzy zakładki: Options (Opcje), Shape (Kształt) i Sensitivity (Czułość). W każdej z nich znajduje się podgląd obrysu, który jest po każdej zmianie automatycznie aktualizowany. Jeżeli przed otwarciem okna dia­lo­go­we­go Edit Stroke zaznaczysz ścieżkę z modyfikowanym obrysem, będziesz mógł za po­mo­cą przycisku Apply (Zastosuj) zobaczyć efekty swoich modyfikacji.

W czasie pracy z oknem dialogowym Edit Stroke odkryłem technikę, któ­ra działa inaczej niż się spodziewałem. Jeżeli zmodyfikujesz obrys bez uprzedniego zaznaczenia ścieżki, zmiany te nie zostaną zare­jes­tro­wane. Zawsze więc przed utworzeniem własnego obrysu zaznacz ja­kąś ścieżkę, chociażby tymczasowo.

 

Zakładka Options (Opcje)

Zakładka Options umożliwia ustawianie wielu ogólnych, ale istotnych atrybutów. Op­rócz sterowania dobrze Ci już znanymi parametrami, takimi jak natężenie tekstury ob­ry­su lub jego przezroczystość, zakładka Options (rysunek 8.18) pozwala sterować również "szczel­nością" obrysu, jego rozkładem i efektami stosowanymi do krawędzi.

Rysunek 8.18.

W zakładce Options okna dialogowego Edit Stroke znajduje się wiele kontrolek służących do sterowania kluczowymi atrybutami obrysu

Ink Amount (Ilość atramentu)

Pierwszy atrybut obrysu w zakładce Options to Ink Amount. Przeważnie jest on usta­wia­ny na 100 procent, ale możesz zmienić jego wartość dla dowolnego obrysu. Wartość Ink Amount jest odpowiedzialna za stopień krycia obrysu: 100% to kompletne krycie, zaś 0% daje pełną przezroczystość. Dolny przycisk "CLICK" znajdujący się na rysunku 8.19 po­kazuje, jak wygląda obrys przy wartości parametru Ink Amount wynoszącej 60%.

Za pomocą palety Object można również modyfikować stopień krycia całych obiektów, ale parametr Ink Amount umożliwia jedynie modyfikację obrysu. Zmiany obu para­me­trów są uwzględniane równolegle, co oznacza, że jeśli parametr Ink Amount obrysu ma war­tość 50% i na taką samą wartość ustawisz w palecie Object krycie obiektu, obrys bę­dzie miał w rezultacie krycie wynoszące 25% (ponieważ połowa 50% to 25%). Do­brym przykładem obrysu wykorzystującego zredukowane wartości parametru Ink Amount w celu uzyskania przezroczystości jest obrys Felt Tip Highlighter

Spacing (Odstępy)

W praktyce każdy obrys składa się z długich serii stempli obrysu. Stempel jest naj­mniej­szym fragmentem obrysu. Aby zobaczyć jak to wygląda, wybierz jakiś obrys i kliknij raz narzędziem Brush. Podczas przeciągania narzędziem Brush lub ja­kim­kolwiek innym, poszczególne stemple będą umieszczane jeden za drugim. Za od­le­głoś­ci pomiędzy stemplami odpowiedzialny jest parametr Spacing. W jednym z kolej­nych podrozdziałów dowiesz się, jak poprzez zmiany parametru Spacing, możesz tworzyć linie krop­kowane.

 

Rysunek 8.19.

Zredukowanie wartości parametru Ink Amount powoduje zmniejszenie stopnia krycia obrysu

 

Jeśli będziesz próbował modyfikować obrys Pencil 1-Pixel lub dowolny ob­rys z kategorii Basic, zauważysz, że nie można zmienić wartości ich pa­rametrów Spacing i Flow Rate. Obrysy te wykorzystują przy wy­świe­tla­niu inny algorytm niż pozostałe obrysy. Brak możliwości modyfikacji od­stępów pomiędzy stemplami i szybkości rozpylania jest w nich re­kom­pensowany wyższą precyzją. Spróbuj zmodyfikować dowolny inny ob­rys, aby zobaczyć efekty zmian opcji Spacing i Flow Rate.

Flow Rate (Szybkość rozpylania) i Build-up (Wzmocnienie)

Większość ustawień obrysów decyduje o tym, jak obrysy będą zmieniane już po naryso­wa­niu. Wartość parametru Flow Rate jest odpowiedzialna za szybkość tworzenia poszcze­gól­­nych stempli obrysu - im wyższa wartość, tym szybciej są tworzone. Najlepszym przy­kładem mogą być tutaj obrysy z kategorii Air Brush (Aerograf). Oba typy tego ob­ry­su: Basic (Podstawowy) i Textured (Z teksturą) wykorzystują dość wysoką wartość pa­rametru Flow Rate

Rysunek 8.20.

Zwiększając wartość parametru Spacing można tworzyć linie kropkowane

Opcja Build-up (Wzmocnienie) jest kolejną metodą zmiany stopnia krycia obrysu. Jeśli op­cja ta zostanie włączona na przykład dla krzyżującego się obrysu Air Brush (rysunek 8.21) zauważysz, że w miejscach krzyżowania się obrysu tworzone są ciemniejsze ob­sza­ry. Po wyłączeniu opcji Build-up obrys będzie miał bardziej jednorodny i jednolity wygląd.

Rysunek 8.21.

Przy włączonej opcji Build-up, obrys Air Brush działa jak prawdziwy aerograf, tworząc ciemniejsze obszary na skrzyżowaniach linii

Texture (Tekstura), Edge Texture (Tekstura krawędzi)
i Edge Effect (Efekty krawędzi)

Opcja Texture znajdująca się w oknie dialogowym Edit Stroke działa tak samo jak opcja Amount of Texture z palety Stroke. Zwiększenie wartości parametru Texture spowoduje uwy­puklenie nałożonej tekstury w nieprzezroczystych obszarach obrysu. Ustawienie war­tości Texture na 0% spowoduje jej całkowite wyłączenie.

Z poziomu okna dialogowego Edit Stroke nie można zdefiniować typu teks­tury, trzeba to zrobić za pomocą palety Stroke. Typ tekstury jest za­chowywany wraz z obrysem po wybraniu polecenia Save Stroke As (Za­pisz obrys jako), ale jeśli tymczasowo zostanie wybrany inny typ teks­tury, oryginalna tekstura nie zostanie przywrócona po ponownym wy­braniu zapisanego obrysu. Jeżeli chcesz przywrócić ustawienia wła­s­nej tekstury, musisz przeładować dokument z zapisanym obry­sem.

 

Wartość parametru Texture powoduje, że wybrana tekstura jest widoczna nad nie­prze­zro­czystymi obszarami obrysu, zaś ustawienie Edge Texture powoduje, że jest ona wi­docz­na jedynie nad przezroczystymi obszarami obrysu. Pamiętaj, że w Fireworks roz­my­cie kra­wę­dzi jest tworzone za pomocą kanału alfa dodawanego do obrysu. Po zwiększeniu war­toś­ci parametru Edge Texture i zmniejszeniu Texture, tekstura jest bardziej widoczna na kra­wędziach obrysu niż w jego środku.

Niezależnie od tego, jak dużą wartość będzie miał parametr Edge Texture, teks­tu­ra na krawędziach obrysu będzie niewidoczna, jeżeli wartość pa­ra­metru Edge Softness będzie wynosiła 0%.

 

Oprócz modyfikowania tekstury krawędzi obrysu, możesz tworzyć także efekty kra­wę­dzi (Edge Effect). Efekty krawędzi są tworzone poprzez zastosowanie algorytmu od­dzia­łu­ją­cego na kanał alfa samego obrysu i jego krawędzi. Powyższy opis nie oddaje jednak w pełni in­try­gu­ją­cych rezultatów, do jakich prowadzi zastosowanie efektów krawędzi (rysunek 8.22).

Efekty krawędzi są uzależnione od przezroczystości krawędzi obrysu, więc nie mo­żesz zastosować efektu do obrysu, dla którego wartość parametru Edge Softness wynosi 0%.

Tips (Końcówki), Tip Spacing (Odległości pomiędzy końcówkami)
i Variations (Wariacje)

Czy kiedykolwiek zdarzyło Ci się rysować, trzymając pełną garść kolorowych kredek? A może za­uważyłeś kiedyś - po czasie - że Twój pędzel jest wysuszony i ma porozdzielane wło­sie? W każdym z tych przypadków powstaje obok siebie wiele linii. W języku Fire­works, każda kredka lub pojedynczy włos pędzla są nazywane końcówkami. Koń­ców­ki mogą być definiowane za pomocą atrybutu Tips. Każdy obrys musi mieć co naj­mniej jedną, a może mieć maksymalnie dziesięć końcówek.

Aby uaktywnić atrybuty Tip Spacing i Variations, musisz zdefiniować wię­cej niż jedną końcówkę.

 

To, ile końcówek obrysu będzie widocznych, determinowane jest przede wszystkim przez atrybut Tip Spacing (Odległości pomiędzy końcówkami). Podobnie jak w przy­pad­ku parametru Spacing, wartości parametru Tip Spacing mieszczą się w zakresie od 0% (końcówki są rysowane jedna nad drugą) do 1000% (końcówki są maksymalnie rozsu­nię­te).

Rysunek 8.22.

Każdy z pięciu efektów krawędzi
jest tworzony przez połączenie przezroczystości obrysu i jego krawędzi

Na rysunku 8.23 możesz zobaczyć przykłady wykorzystania skraj­­nych wartości para­me­tru Tip Spacing. Obrys Unnatural 3D został utworzony za po­mo­cą jednej, pięciu i dzie­sięciu końcówek, zaś odległości pomiędzy końcówkami wy­no­szą 1000%. W każdej z grafik została narysowana pojedyncza gwiazda.

Rysunek 8.23.

W każdej grafice została narysowana pojedyncza gwiazda, choć może wydawać się, że w dwóch z nich wykorzystano klonowanie obiektów. Wykorzystanie wielu końcówek i wysoka wartość parametru Tip Spacing pozwalają tworzyć wiele identycznie wyglądających obrazków za pomocą tylko jednego obrysu

Ostatnia opcja zakładki Options to Variations (Wariacje). Przy korzystaniu z wielu koń­cówek, wybrana wariacja decyduje o sposobie przedstawiania poszczególnych koń­cówek obrysu. W każdej z wariacji zmieniane są kolory dodatkowych końcówek. Do­stęp­ne wartości opcji Variations to:

u         Random (Losowe). Dla każdej końcówki tworzonego obrysu losowo wybie­ra­ny jest kolor.

u         Uniform (Jednolite). Wszystkie końcówki korzystają z tego samego koloru zde­­finiowanego dla obrysu.

u         Complementary (Dopełniający). Jeśli obrys korzysta z dwóch końcówek, jedna z nich będzie używać koloru dopeł­nia­ją­ce­go do koloru bazowego (z przeciwnej strony koła kolorów HLS (Hue - Barwa, Luminosity - Luminancja, Saturation - Nasycenie). Jeżeli zdefiniowanych zo­sta­nie więcej niż dwie końcówki, dodatkowe końcówki wykorzystają ko­lory równo rozłożone pomiędzy początkowymi, dopełniającymi się kolorami.

u         Hue (Odcień). Wiele końcówek jest wyświetlanych w odcieniach zbliżonych (plus-minus 5% koła kolorów HLS) do koloru obrysu.

u         Shadow (Cień). Dodatkowe końcówki są wyświetlane za pomocą naprzemiennych jaśniejszych i ciemniejszych odcieni koloru obrysu.

Zakładka Shape (Kształt)

Jeśli porównamy zakładkę Shape okna dialogowego Edit Stroke (rysunek 8.24) z za­kład­­ką Object, działanie tej zakładki staje się prawie oczywiste. W górnym panelu wyświetlany jest stem­pel obrysu, zaś w dolnym wygląd odcinka obrysu.

Rysunek 8.24.

Zarówno wygląd stempla, jak i całego obrysu
jest uzależniony
od ustawień atrybutów znajdujących się w zakładce Shape

W zakładce Shape można ustawiać pięć parametrów obrysu:

u         Square (Kwadrat): Po włączeniu tej opcji stempel obrysu - w zależności od usta­wień parametru Aspect - ma kształt kwadratu lub prostokąta. Jeżeli opcja Square jest wyłączona, stempel ma kształt okręgu lub elipsy.

u         Size (Rozmiar): Umożliwia ustawienie początkowej szerokości obrysu. Para­metr ten mierzony jest w pikselach, a zakres jego wartości mieści się w gra­ni­cach od 1 do 100. Wartość szerokości obrysu jest wyświetlana w palecie Stroke

u         Edge (Krawędzie): Definiuje stopień rozmycia krawędzi obrysu. Wartość tego pa­rametru jest również wyświetlana w palecie Stroke

u         Aspect (Proporcje): Ustala proporcje pomiędzy wysokością i szerokością stem­pla. Przy wartości 0 lub 100 tworzone są okręgi lub kwadraty, każda inna war­tość powoduje tworzenie prostokątów lub elips.

u         Angle (Kąt): Definiuje kąt pochylenia stempla obrysu. Wartości tego para­metru można wpisywać bezpośrednio w pole tekstowe lub ustawiać za pomocą koła.

Stosując różne wartości parametrów znajdujących się w zakładce Shape możesz two­rzyć wiele różnych kształtów. Dla mnie szczególnie przydatne są parametry AspectRa­tio. Używam ich na przykład do tworzenia kropkowanych obrysów w kształcie rom­bu, co zostanie opisane w jednym z kolejnych podrozdziałów.

Zakładka Sensitivity (Czułość)

Zakładka Sensitivity okna dialogowego Edit Stroke (rysunek 8.25) pozwala na usta­wia­nie pewnych reakcji własnych obrysów na sposób ich tworzenia. Modyfikując nacisk, prędkość lub kierunek rysowania, możesz tworzyć obrysy przyjmujące różne rozmiary, kąty po­chy­lenia, przezroczystość i kolory. Możesz nawet tak ustawić obrys, aby jego parametry były zmieniane losowo.

Korzystanie z zakładki Sensitivity opiera się na wybraniu jednego z atrybutów obrysu z roz­wijanej listy Brush Properties (Właściwości pędzla) i ustawieniu pożądanych war­toś­ci poszczególnych kontrolek znajdujących się w sekcji Affected By

Rysunek 8.25.

Za pomocą zakładki Sensitivity okna dialogowego Edit Stroke możesz tworzyć interaktywne obrysy

Jeśli chcesz na przy­kład, aby kolory obrysu były zmieniane tylko podczas rysowania w poziomie, po­wi­nieneś wybrać opcję Hue z rozwijanej listy Brush Properties i ustawić wysoką war­tość parametru Horizontal w sekcji Affected By. Im wyższa wartość danego parametru (Pressure - Nacisk, Speed - Prędkość itd.), tym bardziej widoczne jest jego działanie.

W zakładce Sensitivity możesz ustawiać siedem różnych parametrów:

u         Size (Rozmiar). Jeżeli wartość tego parametru będzie większa od 0, obrys pod­czas rysowania będzie zawsze węższy (nigdy szerszy) niż na początku. Jeżeli usta­wisz 50%, obrys na końcu będzie o połowę węższy niż na początku.

u         Angle (Kąt). Na kąt pochylenia stempla obrysu można oddziaływać w zakresie do 900, jeżeli zaznaczona jest właściwość Angle i jego wartość Affected By ma mak­symalną wartość - 100%.

u         Ink Amount (Ilość atramentu). Podobnie jak w zakładce Options, właściwość Ink Amount jest odpowiedzialna za krycie obrysu. Po ustawieniu mak­sy­mal­nych wartości tego parametru można tworzyć przezroczyste obrysy.

u         Scatter (Rozrzut). Właściwość odpowiedzialna za odległości, w jakich stemple ob­rysu są oddalone od ścieżki. Parametr Scatter działa najbardziej efektywnie z warunkiem Random (Losowo).

u         Hue (Barwa). Reguluje kolor obrysu. Właściwość ta doskonale sprawdza się w przy­padku wielokolorowych obrysów, takich jak te z kategorii Random

u         Lightness (Jasność). Ilość bieli w kolorze obrysu. Wybierz właściwość Ligh­tness i ustaw wysoką wartość warunku Speed jeśli chcesz, aby przy szybszym ry­sowaniu tworzony był bardziej "wyblakły" obrys.

u         Saturation (Nasycenie). Intensywność koloru. Im wyższa wartość parametru, tym większy zanik nasycenia obrysu. Jeżeli ustawisz wysoką wartość warunku Speed, przy szybkim rysowaniu obrys zszarzeje, czyli będzie tracił kolory.

Każdy z warunków powyższych właściwości posiada własny suwak i pole tekstowe, do któ­rego można wprowadzać wartości:

u         Pressure (Nacisk). Nacisk piórka wykorzystywanego w czułych na nacisk ta­ble­tach graficznych.

u         Speed (Prędkość). Prędkość rysowania ścieżki za pomocą tabletu graficznego lub myszy.

u         Horizontal (Poziomo). Rysowanie ścieżek od lewej do prawej lub w przeciw­nym kierunku.

u         Vertical (Pionowo). Rysowanie ścieżek od góry do dołu lub w przeciwnym kie­runku.

u         Random (Losowo). Wybrana właściwość działa bez żadnych dodatkowych da­nych dostarczanych prze użytkownika.

Warunki znajdujące się w sekcji Affected By mogą być stosowane razem. Wpro­wa­dzając na przykład takie same wartości warunków Horizontal i Vertical dla właściwości Angle, możesz sprawić, aby kąt pochylenia stempla obrysu, takiego jak Random Fur, był zmie­niany podczas rysowania w obu kierunkach: poziomym i pionowym.

Zasadniczo, ustawienia wprowadzane w zakładce Sensitivity działają w sposób bardziej prze­widywalny ze ścieżkami rysowanymi odręcznie, na przykład tworzonymi za po­mo­cą na­rzędzia Brush, niż ścieżkami budowanymi z geometrycznych kształtów, takich jak pros­tokąty lub elipsy. Aby poznać efekty działania poszczególnych parametrów, które mo­żesz ustawiać w oknie dialogowym Edit Stroke, będziesz musiał z nimi poeks­pe­rymentować.

Technika Fireworks:
Tworzenie kropkowanych linii

W bogatym zestawie standardowych obrysów Fireworks znajdziesz jedynie mniej lub bar­dziej jednolite linie, ale nie będzie tam żadnego obrysu, który można wykorzystać jako linię kropkowaną. Istnieje kilka wyjątków - na przykład obrysy typu Random, ale są one zbyt mało przewidywalne, aby stosować je do tworzenia zwykłych linii kropko­wa­nych. Jednak, jak mogłeś zauważyć w poprzednim podrozdziale, Fireworks oferuje sze­roki zakres możliwości dostosowywania obrysów do własnych potrzeb. Procedura two­rzenia linii kropkowanej jest bardzo prosta. Jest również dobrym wprowadzeniem do tworzenia własnych obrysów.

Najważniejszym parametrem wykorzystywanym do utworzenia linii kropkowanej jest Spa­cing, który można znaleźć w zakładce Options okna dialogowego Edit Stroke. Gdy war­tość parametru Spacing wynosi 100%, każdy stempel (najmniejszy element obrysu) jest wstawiany bezpośrednio za stemplem go poprzedzającym. Jeżeli Spacing wynosi mniej niż 100%, poszczególne stemple są nakładane na siebie, zaś jeśli wynosi więcej niż 100% (i właśnie takie wartości wykorzystamy do utworzenia linii kropkowanej), pomiędzy poszczególnymi stemplami obrysu tworzone są widoczne przerwy.

Tworząc jakikolwiek własny obrys, będziesz musiał rozpocząć od gotowego, wbu­do­wa­ne­go obrysu, który najlepiej nadaje się do Twoich zastosowań. Najlepsze byłyby tutaj ob­ry­sy Basic i Pencil 1-Pixel, ale niedostępny jest dla nich najważniejszy parametr przy two­rzeniu linii kropkowanych - Spacing. Jak wspominałem w jednym z poprzednich pod­rozdziałów, obrysy te są tworzone bardzo precyzyjnie i dlatego nie można dla nich mo­dyfikować parametrów Spacing i Flow. Najlepszym obrysem do utworzenia linii krop­ko­wa­nej, który wymaga jedynie minimalnej modyfikacji parametrów, jest jeden z ob­ry­sów z kategorii Pencil Colored Pencil

Aby utworzyć prostą linię kropkowaną:

19. Wyświetl paletę Stroke, wybierając z menu polecenie Window Stroke lub kli­kając jej zakładkę, jeśli jest widoczna na ekranie.

20. Z rozwijanej listy Category wybierz opcję Pencil

21. Z rozwijanej listy Type wybierz opcję Colored Pencil

22. Wybierz polecenie Edit Stroke z rozwijanego menu palety Edit Stroke lub dwu­krot­nie kliknij panel podglądu Tip, aby otworzyć okno dialogowe Edit Stroke

23. W zakładce Options okna dialogowego Edit Stroke zmień wartość parametru Spa­cing z 15 na 200%.

W panelu podglądu zauważysz, że właśnie utworzyłeś linię kropkowaną (ry­su­nek 8.26).

Rysunek 8.26.

Modyfikując ustawienia w oknie dialogowym Edit Stroke, w prosty sposób możesz utworzyć kropkowaną linię

24. Kliknij przycisk OK

25. Z rozwijanego menu palety wybierz polecenie Save Stroke As

26. W oknie dialogowym Save Stroke As wpisz indywidualną nazwę własnego obrysu.

Wykorzystaj jedno z narzędzi do tworzenia ścieżek: Rectangle, Ellipse, Polygon, Brush lub Pen, aby sprawdzić, jak wygląda utworzona linia kropkowana.

Teraz zobaczysz, jak łatwo obrys można dostosować do własnych potrzeb, wyko­rzy­stu­jąc trzy różne warianty (rysunek 8.27). Każda z instrukcji zakłada, że pracujesz w ok­nie dialogowym Edit Stroke

Rysunek 8.27.

Modyfikując ustawienia parametrów w oknie dialogowym Edit Stroke, możesz utworzyć różne warianty linii kropkowanej

Aby nadać linii bardziej ostre i spójne krawędzie:

u         Ustaw wartość opcji Edge Texture znajdującej się w zakładce Options na 0%.

u         Ustaw wartość opcji Edge znajdującej się w zakładce Shape na 0%.

u         W zakładce Sensitivity ustaw warunek Speed właściwości Size na 0, warunki Pres­sure i Speed właściwości Ink Amount na 0 oraz warunki Speed i Pressure właś­ciwości Lightness również na 0.

Aby utworzyć linię kropkowaną składającą się z okrągłych zamiast kwadratowych stempli:

u         Usuń zaznaczenie opcji Square znajdującej się w zakładce Shape

u         W zakładce Shape ustaw wartość parametru Aspect na 100.

Aby utworzyć poziomą linię przerywaną:

u         Ustaw wartość opcji Aspect znajdującej się w zakładce Shape na 50.

u         W zakładce Shape zmień wartość parametru Angle na 0.

Aby utworzyć pionową linię przerywaną:

u         Ustaw wartość opcji Aspect znajdującej się w zakładce Shape na 50.

u         W zakładce Shape zmień wartość parametru Angle na 270.

Aby utworzyć linię składającą się ze stempli w kształcie rombów:

u         Upewnij się, że zaznaczona została opcja Square w zakładce Shape

u         Zmień wartość znajdującej się w zakładce Shape opcji Angle na 100.

u         Zmień wartość parametru Angle na 45.

Orientacja obrysu

Obojętnie, czy są stosowane do ścieżek otwartych, takich jak linie lub ście­żek zamkniętych, takich jak okręgi lub prostokąty, obrysy zawsze są bardzo przydatne. Jednak po za­sto­sowaniu obrysu do ścieżki zamkniętej, Fireworks daje nam do dyspozycji dodat­ko­wy zestaw ustawień. Każdy obrys domyślnie jest wyśrodkowywany względem ścieżki. Za­znacz obiekt będący zamkniętą ścieżką a zobaczysz, że jego obrys jest wyświetlany po obu stronach ścieżki. Orientację obrysu względem ścieżki można zmienić tak, aby był tworzony tylko wewnątrz lub tylko na zewnątrz ścieżki. Jak możesz zobaczyć na ry­sunku 8.28 możliwości te pozwalają tworzyć wiele interesujących efektów.

Opcje odpowiedzialne za orientację obrysu względem ścieżki można znaleźć w palecie Ob­ject. Trzy dostępne w tej palecie przyciski, położone odpowiednio od lewej do pra­wej, pozwalają umieścić obrys wewnątrz ścieżki, wyśrodkować go względem ścieżki lub umieścić na zewnątrz ścieżki. Poniżej przycisków znajduje się dodatkowa opcja

Rysunek 8.28.

Ten sam obrys został umieszczony
na zewnętrz ścieżki, wyśrodkowany względem ścieżki i umieszczony wewnątrz ścieżki

Draw Fill over Stroke (Wypełnienie nad obrysem). Domyślnie obrys jest zawsze wy­świe­tlany nad kolorem wypełnienia, deseniem lub gradientem. Za pomocą opcji Draw Fill over Stroke możesz jednak odwrócić kolejność wyświetlania tych atrybutów.

ącząc działanie opcji Draw Fill over Stroke z obrysem wy­środ­ko­wa­nym względem ścieżki i wypełnieniem z rozmytymi krawędziami, mo­żesz stwo­rzyć obrys, który będzie się wtapiał w wypełnienie z za­cho­wa­niem os­trości zewnętrznych krawędzi.

 

Jednym z moich ulubionych zastosowań kontrolek modyfikujących orientację obrysu jest wykorzystanie wewnętrznego obrysu jako dodatkowego wy­peł­nie­nia, co w efekcie daje wrażenie bardziej złożonego wypełnienia (rysunek 8.29). Aż trudno uwie­rzyć, że Fireworks pozwala stworzyć tego typu efekty, wykorzystując jedynie ścież­ki wektorowe!

Podsumowanie

Obrys niejako definiuje kształt elementu graficznego. Fireworks oferuje wspaniały zes­taw obrysów standardowych oraz umożliwia tworzenie własnych. Pracując z obrysami, mu­sisz pamiętać o następujących rzeczach:

u         Obrys czyni ścieżkę widoczną. Linia nie posiadająca obrysu nie będzie widoczna na ekranie do czasu zam­knię­cia ścieżki i zastosowania wypełnienia.

Rysunek 8.29.

Wewnętrzne obrysy doskonale widać w zestawie znajdujących się na rysunku przycisków. W dolnym rzędzie pokazany został przycisk wskazywany kursorem w trzech różnych wersjach orientacji obrysu

u         Paleta Stroke zapewnia szybki dostęp do ustawień koloru, rozmiaru, krawędzi i teks­tury obrysu. Okienko podglądu przedstawia końcówkę ob­rysu.

u         Fireworks oferuje 48 różnych typów obrysów podzielonych na 11 kategorii. Wie­le obrysów jest interaktywnych, a to oznacza, że reagują na nacisk i pręd­kość podczas rysowania.

u         Wbudowane obrysy Fireworks mogą być na wiele sposobów dostosowywane do indywidualnych potrzeb użytkowników za pomocą okna dialogowego Edit Stroke

u         Po zmodyfikowaniu obrysu możesz go zapisać wraz z dokumentem za pomocą po­leceń znajdujących się w rozwijanym menu palety Stroke. Własne obrysy moż­na zapisywać również jako style Fireworks.

u         Mimo że w zestawie obrysów Fireworks nie ma linii kropkowanej, bez pro­­blemów możesz ją sam utworzyć.

u         Fireworks dobrze współpracuje z tabletami graficznymi i w pełni wykorzystuje ich czułość na nacisk.

W następnym rozdziale dowiesz się, jak wykorzystać zaawansowane techniki tworzenia ście­żek w Fireworks.


Document Info


Accesari: 1617
Apreciat: hand-up

Comenteaza documentul:

Nu esti inregistrat
Trebuie sa fii utilizator inregistrat pentru a putea comenta


Creaza cont nou

A fost util?

Daca documentul a fost util si crezi ca merita
sa adaugi un link catre el la tine in site


in pagina web a site-ului tau.




eCoduri.com - coduri postale, contabile, CAEN sau bancare

Politica de confidentialitate | Termenii si conditii de utilizare




Copyright © Contact (SCRIGROUP Int. 2024 )