Rada Polityki Pieniężnej
Była to w zamyśle i jest nią w rzeczywistości - polska miniatura amerykańskiego trustu mózgów amerykańskiej żydomasonerii, przez całe dziesi 858x238i 1;ciolecia rozdającego nominacje rządowe i kongresowe.
Skład personalny "polskiej" Rady Polityki Pieniężnej można bez przesady nazwać nieformalnym nadrządem nierządem stojącej Polski:
- Krzysztof Skubiszewski - przewodniczący Rady, były minister spraw zagranicznych;
- Bronisław Geremek - wówczas tylko przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych w "Kne-Sejmie", potem minister spraw zagranicznych;
- Tadeusz Mazowiecki - były premier, ten od "grubej kreski",
- Krzysztof Bielecki - były premier;
- Wiesław Chrzanowski - były marszałek Kne-Sejmu;
- Hanna Suchocka - była premier, minister sprawiedliwości;
- Władysław Bartoszewski, dwukrotny minister spraw zagranicznych, antypolski filosemita;
- Kazimierz Dziewanowski - były ambasador w USA;
- Andrzej Olechowski - były minister spraw zagranicznych, członek Bilderberg Group;
- Andrzej Milczanowski - były minister spraw wewnętrznych, w 1999 roku oskarżony przez prawicę o jej inwigilowanie przez UOP;
- Krzysztof Kozlowski, były minister spraw wewnętrznych, pozorujący w tej funkcji "weryfikację" ubeków i esbeków;
- Janusz Reiter - były ambasador Polski w Niemczech;
- Janusz Onyszkiewicz - minister Obrony Narodowej;
- Przemysław Grudziński - były wiceminister obrony;
- Janusz Ziółkowski - "wałęsiarz";
- Andrzej Ananicz - sekretarz Zarządu Rady;
- Piotr Nowina-Konopka;
- Zbigniew Bujak - po wielu funkcjach, szef GUC;
- Aleksander Hall - "obrotowy" UW-ol;
- senatorowie: Jerzy Makarczyk, Michał Radlicki i August Chelkowski7.
l. Zmarł w 1999 r.
Wszyscy byli i są członkami lub krypto-członkami UW, czyli "eurofolksdojczami". Wszyscy razem tworzą sitwę rządzącą w całości polskim systemem finansowym, tym samym budżetem państwa.
Takie Rady Polityki Pieniężnej powstały w wielu krajach zachodnich, są też powielane w krajach będących "do wzięcia", czyli w niedawnych półkoloniach sowieckich. "Rady" rozmnażają się przez pączkowanie wszędzie tam, gdzie trzeba podporządkować system finansowy kraju bankom zachodnim.
|
