Tkanka nerwowa

Tkanka nerwowa powstaje z ektodermy. Zadaniem tkanki nerwowej jest przyjmowanie bodźców, a następnie przewodzenie ich w postaci impulsów, czyli przesuwającego się elektrycznego potencjału pobudzenia wzdłuż nerwów i od komórki ( neuronu ) do komórki. Aby móc spełniać to zadanie komórki nerwowe mają odpowiednią budowę. Charakteryzuje je obecność wielu wypustek ł 16516q1623q ;ączących się ze sobą, przez co trzeba tworzą sieć. Pomiędzy neuronami występuje tkanka glejowa, która chroni tkankę nerwową oraz zaopatruje ją w substancje odżywcze ( np. glukozę ) potrzebne do sprawnego funkcjonowania.

Komórka nerwowa ( neuron ) jest zbudowana z ciała komórki zawierającego jądro komórkowe oraz dwóch rodzajów wypustek nerwowych : licznych dendrytów przyjmujących impulsy ( przewodzenie dokomórkowe ) i jednego neurytu, czyli włókna osiowego ( aksonu ) - przekazującego impulsy ( przewodzenie odkomórkowe ) do następnego neuronu lub unerwianego narządu końcowego ( efektora ). Istotnym elementem budowy wypustek neuronu są osłonki: wewnętrzna - mielinowa i zewnętrzna Schwanna; stanowią izolację elektryczną włókna nerwowego. Miejsce przekazywania impulsu z aksonu do dendrytów drugiej komórki nosi nazwę synapsy. Ze względu na funkcję komórki nerwowe dzielimy na : neurony czuciowe, pośredniczące i ruchowe.

Tkanka chrzęstna. Tkanka typowa jest dla kręgowców, tworzy np. szkielet ryb chrzęstnoszkieletowych czy też szkielet płodu ssaka, ale występuje także u bezkręgowców np. u głowonogów tworzy puszkę osłaniającą mózg. Chrząstka spełnia głównie zadanie mechaniczne, stanowi w organizmie formę przejściową do tkanki kostnej, albo występuje jako stała część szkieletu. Tkanka chrzęstna składa się z elastycznej substancji międzykomórkowej, w której chaotycznie rozrzucone są jamki chrzęstne zawierające po jednej, dwie lub trzy komórki chrzęstne. Jeżeli substancja międzykomórkowa zawiera włókna sprężyste, tkanka chrzęstna nosi nazwę sprężystej i ta nie ulega kostnieniu ( np. tworzy małżowinę uszną u człowieka ), gdy zaś pozbawiona jest tych włókien, nazywa się tkanką chrzęstną szklistą. Większość kości powstaje w wyniku kostnienia tej tkanki, ale nie wszystkie chrząstki szkliste kostnieją ( np. nie kostniejąca przegroda nosa, końce żeber ). Istnieje jeszcze inna tkanka chrzęstna - włóknista, z które zbudowane są m.in. chrząstki ( dyski ) międzykręgowe.

Tkanka kostna. Tkanka jest unaczyniona i unerwiona. Charakterystyczna jest tylko dla kręgowców, u niektórych tworzy szkielet wewnętrzny. Rozróżniamy trzy rodzaje komórek kostnych : komórki kościotwórcze osteoblasty, komórki kostne osteocyty, komórki kościogubne osteoklasty Tkanka ta tworzy kości. Spełnia głównie funkcje mechaniczne, czemu towarzyszy ilościowa przewaga substancji międzykomórkowej nad komórkami kostnymi. Odznaczające się licznymi wypustkami komórki kostne znajdują się w jamkach kostnych. Substancja międzykomórkowa jest zbudowana ze związków organicznych tzw. osseiny    (35%), oraz ze związków nieorganicznych (65%) głównie z fosforanów i węglanów wapnia - nadających twardość i odporność na złamanie lub zgniecenie. Podstawową jednostką strukturalną kości jest osteon. Osteon tworzą blaszki kostne, między którymi znajdują się jamki kostne z komórkami kostnymi. Centralną część zajmuje kanał środkowy (kanał Haversa), mikroskopijny przewód, w którym biegną naczynia krwionośne doprowadzające krew do komórek kostnych. Osteony leżąc blisko siebie tworzą zbitą strukturę kości

Tkanka tłuszczowa. Jest dla organizmu materiałem zapasowym bądź jako tkanka tłuszczowa podskórna stanowi mechaniczną ochronę głębiej położonych tkanek i narządów. Może także spełniać funkcje izolatora termicznego. Komórki tej tkanki są wypełnione tłuszczem, a jądro i cytoplazma zepchnięte są na ich obwód.

Osocze jest substancją międzykomórkową krwi zawierającą około 90% wody i około 10% związków organicznych i nieorganicznych: białek (albumin, globulin, fibrynogen), tłuszczów, hormonów, witamin, enzymów, soli mineralnych. Jako surowice krwi osocze pozbawione włóknika (fibryny), powstającego z fibrynogenu w trakcie krzepnięcia krwi. Rolą osocza jest : uczestniczenie w procesach odpornościowych organizmu, udział w procesach krzepnięcia krwi, utrzymanie stałego pH, udział w utrzymywaniu stałej temperatury ustroju, utrzymywanie stałego ciśnienia, rozprowadzanie po organizmie witamin, hormonów, enzymów, substancji odżywczych, odprowadzenie szkodliwych produktów przemiany materii, uczestniczenie w transporcie CO₂

Erytrocyty są to dojrzałe krwinki czerwone, bezjądrzaste u ssaków i zawierające jądro u innych kręgowców. Erytrocyty powstają w szpiku kostnym. W ich skład wchodzi czerwony barwnik hemoglobina, transportująca tlen i częściowo CO₂. Hemoglobina w zetknięciu z tlenem ulega utlenowaniu, gdyż tlen nie wchodzi w trwały związek z hemoglobiną, powstałe połączenie to oksyhemoglobina. Rola erytrocytów polega na : dostarczają tlen z płuc do tkanek, transportują CO­₂, warunkują grupę krwi, biorą udział w utrzymywaniu    pH krwi. Erytrocyty żyją około 100 dni. U mężczyzn jest ich 5 - 5,5 mln w 1mm³, u kobiet 4,5 - 5 mln, a u noworodków 7 mln.

Leukocyty (białe krwinki) U człowieka jest ich 4 - 8 tyś w 1 mm^3. To dość duże komórki zawierające jądro, niektóre z nich mają zdolność samodzielnego pełzakowatego ruchu i właściwości żerne ( fagocytowanie ) w stosunku    do obcych organizmów w ustroju np. bakterii. Ze względu na obecność ziarnistości w cytoplazmie leukocyty dzielimy na :

Agranulocyty (40%) : monocyty (4%), limfocyty (36%) i granulocyty (60%) : obojętnochłonne (57%), zasadochłonne (0,5%), kwasochłonne (2-5%). Podstawową funkcją leukocytów jest uczestniczenie w procesach odpornościowych ustroju, przejawiające się : - fagocytowaniem antygenów, uczestniczą w tym monocyty i granulocyty obojętnochłonne. - działalnością obronną w stanach uczuleniowych organizmu, uczestniczą granulocyty kwaso i zasadochłonne. - wytwarzaniem białka odpornościowego (przeciwciał w surowicy krwi) i odporności komórkowej, uczestniczą limfocyty; białe krwinki warunkujące.

Trombocyty (płytki krwi) są najmniejszymi elementami morfotycznymi krwi, pozbawionymi jąder komórkowych. Są pełzakowate, bezbarwne, tarczowate, rzecionowate, mają geometryczne kształty. U człowieka jest ich 200 - 300 tyś w 1 mm³ Powstają one w szpiku kostnym przez odszczepianie się cytoplazmy komórek olbrzymich. Główną ich rolą jest udział w procesach krzepnięcia krwi.