Wycena wartooci obligacji

Praca licencjacka napisana samodzielnie przy wykorzystaniu literatury ekonomicznej, oceniona na 5.

Prezentuje tylko spis treoci, przykładowy rozdział oraz bibliografię.

Cena - pytaj pod GG 9524518

SPIS TREOCI

Wstęp 3

Rozdział I

Pojęcie i klasyfikacja obligacji

Obligacje na rynku finansowym    5

Pojęcie obligacji i jej podział    10

Rozdział II

Techniki pomiaru parametrów obligacji

Determinaty ceny i atrakcyjnooci obligacji 24

Miary stopy zwrotu z obligacji    30

Miary zmiennooci cen obligacji    42

Rozdział III

Metody i warunki wyceny obligacji

Wycena obligacji o klasycznej strukturze płatnooci 49

Wycena obligacji zamiennych na akcje 52

Pojęcie i emisja obligacji zamiennych 52

Wycena obligacji zamiennej i jej charakteryzacja 63

Wycena obligacji emitowanych w procesie sekurytyzacji 77

Zagadnienia związane z procesem sekurytyzacji 77

Wycena instrumentów CDO    88

Podsumowanie 94

Bibliografia 95

Wycena obligacji emitowanych w procesie sekurytyzacji

Zagadnienia związane z procesem sekurytyzacji

Sekurytyzację bezspornie można zaliczyć do grupy zjawisk, które na rynku finansowym funkcjonują stosunkowo od niedawna. Jej pojawienie umieocić należy na lata 70. XX w. i właociwie już wtedy uznano ją za przełom w finansach publicznych oraz okrzyknięto krokiem milowym w dziejach finansowania[1].

Sekurytyzację aktywów okreolić można jako alternatywny sposób umożliwiający przedsiębiorstwom i instytucjom finansowym na pozyskanie kapitału[2], bądY też jako proces polegający na łączeniu jednorodnych, niepłynnych aktywów finansowych, które następnie usunięte z bilansu inicjatora procesu stanowią zabezpieczenie płynnych papierów wartoociowych będących przedmiotem obrotu na rynkach kapitałowych . Pojmowanie sekurytyzacji nie tylko jako proces scalania aktywów obrotowych i finansowych o podobnym charakterze , ale rozumienie jej jako ogólnego zjawiska, które cechuje się pozyskiwaniem coraz większych ilooci funduszy poprzez wykorzystanie poorednictwa papierów wartoociowych , o wiele lepiej oddaje charakter tego nowoczesnego instrumentu.

Mechanizm i proces sekurytyzacji aktywów może różnić się od modelowego, gdyż w praktyce pojawiać się będą odstępstwa w zależnooci od rodzaju sekurytyzowanych aktywów, celów, jakie chcą osiągnąć sprzedający aktywa oraz uwarunkowań kulturowych, ekonomicznych i prawnych w poszczególnych krajach[6].

Proces sekurytyzacji inicjowany jest przez pomiot gospodarczy, tzw. aranżera (inicjatora), przeważnie będącego różnego rodzaju pożyczkodawcą. Podmiot ten z portfela należnooci tworzy aktywa, które stają się zabezpieczeniem emisji[7]. Reprezentują one prawa do płatnooci mających nastąpić w przyszłooci. Fakt wyodrębniania aktywów nie przekreola możliwooci ich faktycznego powstania dopiero w przyszłooci, co tyczy się np. należnooci związanych z kartami kredytowymi. Wyselekcjonowane aktywa, wczeoniej "przeanalizowane pod względem jakoociowym prawnym i na podstawie danych historycznych" , są następnie sprzedawane specjalnie w tym celu stworzonemu przedsiębiorstwu, z tej racji, że inicjatorzy emisji zwykle nie prowadzą bezpooredniej sprzedaży tych instrumentów . Przeniesienie aktywów dokonuje się przez przeniesienie praw, a więc umowę kupna-sprzedaży w przypadku aktywów materialnych lub cesję w przypadku wierzytelnooci . Powołanym do życia podmiotem, będącym wyodrębnioną prawnie jednostką, jest spółka celowa (Special Purpose Vehicle). Cały ten etap jest z reguły tak zaprojektowany, aby oddzielić ryzyko związane z działalnoocią gospodarczą firmy od ryzyka jej dłużników . Z kolei SPV w celu zdobycia kapitału służącego do zapłaty za zakupione wierzytelnooci, emituje papiery wartoociowe na rynku kapitałowym. Są one emitowane w ramach programu emisyjnego, szczegółowo okreolone w umowie programowej, w oddzielnych transzach umożliwiających wykorzystanie tylko częoci zadłużenia i dostosowanie wartooci zadłużenia do rzeczywistych potrzeb aranżera . Dodajmy, że emitentami instrumentów zabezpieczonych aktywami mogą być podmioty zależne do sponsorów emisji lub podmioty należące do banków inwestycyjnych . Ponieważ podstawowym Yródłem zaspokojenia roszczeń inwestorów są wpływy związane z sekurytyzowanymi aktywami, emitowane papiery wartoociowe nazywane są papierami wartoociowymi opartymi o aktywa lub papierami zabezpieczonymi o aktywa (asset backed securities - ABS) .

W większooci przypadków papiery wartoociowe oparte o aktywa poddawane są ocenie kredytowej przez wyspecjalizowane agencje ratingowe. Opcja taka wymaga poniesienia dodatkowych wydatków, zwiększając tym samym koszt pozyskiwanego kapitału. To, co jednak przesądza niejednokrotnie o koniecznooci zastosowania tej opcji to skomplikowana najczęociej struktura wykorzystywana w procesach sekurytyzacji, która po przeprowadzeniu oceny ratingowej stanie się łatwiejsza do rozpoznania przez inwestorów[15]. Zaznaczmy, że spółka celowa jest spółką nieznaną, bez historii, zatem emitowanym przez nią papierom towarzyszy duże ryzyko, które jest tym mniejsze im lepsze są aktywa stanowiące zabezpieczenie emitowanych obligacji[16].

Inwestorzy, którzy nabyli ABS zaangażowany kapitał oraz odsetki otrzymują z wpływu płatnooci związanych z należnoociami, co następuje za poorednictwem spółki celowej. W celu obsługi wpływów od dłużników najczęociej zawierana jest umowa z agentem usługowym (servicer), którym z reguły jest aranżer. W przypadku emisji obligacji organizatorem będzie bank, który pełni rolę agenta emisji, agenta płatniczego, dealera, depozytariusza, a czasem także gwaranta. Niejednokrotnie role te podzielone są między bankami, bądY też banki tworzące tzw. konsorcjum. Proces emisji przebiega jak standardowy proces emisji obligacji w trybie niepublicznym. Nie oznacza to jednak, że taka emisja nie może być przeprowadzona w trybie emisji publicznej. Emisje w procesach sekurytyzacji, które miały miejsce w Polsce, przeprowadzane były jednak w trybach emisji niepublicznych. Bank, po uplasowaniu emisji, przelewa orodki na rachunek SPV, a z kolei SPV przelewa pozyskane orodki na rachunek inicjatora, spłacając swoje zobowiązania wobec niego[17].

Teoretycznie, wszystko, co ma jakąkolwiek wartooć i może w przyszłooci przynosić dochody odsetkowe, może stać się przedmiotem sekurytyzacji. Sekurytyzować w zasadzie można wszystkie wierzytelnooci, które przynoszą regularny dopływ kapitału[18]. W praktyce jednak tylko niektóre aktywa można poddać temu procesowi. Dzieje się tak dlatego, ponieważ emitent dążąc do ograniczenia ryzyka oraz kosztów, wybiera jedynie te aktywa, które spełniają okreolone, często bardzo ostre kryteria. W związku z tym niezmiernie ważne jest, aby jeszcze w fazie planowania i przygotowania procesu dokonać dokładnej analizy portfela, tak aby uniknąć nieplanowanych problemów i kosztów. Tak wybrana pula aktywów musi spełniać bezwzględnie konieczne kryteria, bez których przeprowadzenie sekurytyzacji nie jest możliwe. Ponadto istnieje wiele warunków, których nieuwzględnienie w doborze puli aktywów co prawda nie uniemożliwia przeprowadzenia emisji, ale znacznie ją utrudnia i podraża . By móc nazwać okreolone aktywa idealnymi musiałaby istnieć pewnooć, że należnooci zostaną w ogóle spłacone oraz, że wpływy ze spłaty należnooci są w pełni przewidywane. Papiery wartoociowe oparte o takie aktywa były niemal pozbawione ryzyka kredytowego, co spowodowane jest tym, że spłata kapitału i odsetek od tych papierów bazuje niemal wyłącznie na przepływach związanych z należnoociami i nie zależy np. od kondycji finansowej aranżera transakcji .

Niewątpliwie gwarancją najwyższej jakooci sekurytyzacji są aktywa wchodzące do puli, które regularnie generują prognozowalne przepływy finansowe. Niestety, samo występowanie takich przepływów w bieżącym okresie nie wystarcza. Niezbędna jest również umiejętnooć analizy ich charakteru i wielkooci w przyszłych okresach. Podstawą takiej prognozy jest dokładna znajomooć historycznych danych statystycznych, odnoszących się bezpoorednio do danej puli aktywów . Im większa prognozowalnooć przepływów finansowych cechuje sekurytyzowane aktywa tym łatwiejsze będzie opracowanie prognozy płatnooci sekurytyzowanych aktywów , co jest podawane jako jeden z warunków, które powinny być spełnione przez aktywa. Oczywiocie wpływy z poszczególnych należnooci mogą następować zgodnie z wczeoniej założonym schematem, co przykładowo będzie miało miejsce w przypadku umowy kredytowej czy też umowy o leasing. Brak spełnienia tych warunków utrudnia restrukturyzację i właociwą konstrukcję papierów wartoociowych .

Poszczególne należnooci powinny również odznaczać się niskim ryzykiem kredytowym. Zwiększy to bowiem pewnooć, że roszczenia inwestorów zostaną zaspokojone, choć nie jest to warunek konieczny. Nawet jeoli istnieje duża obawa, czy poszczególne aktywa zostaną spłacone lub wygenerują dochody, to odpowiednia ich restrukturyzacja może doprowadzić do stworzenia bezpiecznych papierów wartoociowych bazujących na tych aktywach[24]. Również niskie ryzyko spłaty swoich zobowiązań przez dłużników, że potencjalni inwestorzy mogą preferować papiery typu ABS przed innymi papierami wartoociowymi .

Zbiór należnooci powinien być odpowiednio duży oraz zróżnicowany. Powodem, dla którego wartooć pojedynczej transakcji powinna być wysoka, są przede wszystkim koszty organizacji i póYniejszej obsługi takiego przedsięwzięcia. Transakcja o niższym wolumenie by¸ aby nieopłacalna. Do pokrycia wszystkich kosztów konieczne jest więc osiągnięcie korzyoci sali[26]. Po drugie, zawsze pozostaje pewne prawdopodobieństwo, że poszczególne należnooci z różnych względów będą nieociągalne albo ich spłata nie nastąpi w terminie . Bez wątpienia jednak dywersyfikacja portfela w znaczący sposób ogranicza ryzyko związane z niezależnymi od przedsiębiorstw czynnikami, jak wahania koniunktury w branży i całej gospodarce czy bezrobocie, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo niewypłacalnooci kredytobiorcy. Dlatego wyodrębniona pula powinna składać się z aktywów odnoszących się do dużej liczby pomiotów z różnych regionów i branż. Taki zabieg ma służyć wybraniu aktywów o najwyższej jakooci, a więc wysokim poziomie bezpieczeństwa[28].

Sekurytyzacją objęte były najczęociej kredyty hipoteczne. Począwszy jednak od 1985, gama sekurytyzowanych aktywów poczęła się gwałtownie rozszerzać. Obecnie sekurytyzuje się na owiecie takie aktywa, jak:

kredyty hipoteczne,

kredyty dla przedsiębiorstw,

kredyty konsumenckie,

pożyczki na zakup samochodów,

należnooci z tytułu leasingu,

należnooci z kart kredytowych,

należnooci handlowe,

należnooci z rachunków telefonicznych,

należnooci ze sprzedaży gazu i energii elektronicznej,

należnooci z tytułu umów farnchisingowych,

należnooci z tytułu umów ubezpieczeniowych[29].

Wierzytelnooci mogą być zarówno już istniejące jaki i przyszłe. Sekurytyzacja należnooci istniejących dotyczy aktywów finansowych znajdujących się w bilansie aranżera, pod warunkiem że są niewymagalne, tzn. termin ich płatnooci jeszcze nie nastąpił .

Specyficznym typem wierzytelnooci są te, które jeszcze nie powstały, natomiast istnieją przesłanki ich prawnego i ekonomicznego powstania w przyszłooci. Wierzytelnooci te, zwane w literaturze fachowej tzw. ekspaktatywą wierzytelnooci, powstają wtedy, gdy stosunek prawny, z którego wierzytelnooć ma wynikać jeszcze nie powstał, jednakże jest możliwy do okreolenia[31]. Można wymienić cztery podstawowe rodzaje przyszłych wierzytelnooci:

wierzytelnooci, które w okreolonym momencie nie istnieją, ale wobec których występuje domniemanie ich powstania w przyszłooci,

wierzytelnooci oparte na już zawartych umowach, na mocy których orodki pieniężne (np. spłata długu) będą przepływać w przyszłooci (jest to tzw. przyrzeczenie spłaty),

wierzytelnooci, które powstaną z nadejociem zdarzenia przyszłego i niepewnego (wierzytelnooć warunkowa),

wierzytelnooci, które powstaną z nadejociem okreolonego terminu (wierzytelnooci terminów)[32].

Istota sekurytyzacji polega na oddzieleniu ryzyka związanego z aktywami będącymi podstawą emisji papierów wartoociowych od ryzyka związanego z funkcjonowaniem aranżera - kreatora tych aktywów. Takie rozwiązanie ma wiele zalet. Jego niewątpliwą wadą jest jednak fakt, że inwestorzy w przypadku trudnooci płatniczych dłużników, nie mogą zwrócić się ze swoimi roszczeniami do sprzedawcy tych aktywów. Dlatego inwestorzy z pewnoocią niechętnie odnosiliby się do tych instrumentów, gdyby nie istniały inne formy zabezpieczenia spłaty ich wierzytelnooci. Jest to tym bardziej pożądane im większa jest nieprzewidywalnooć płatnooci z sekurytyzowanych wierzytelnooci[33].

Do sposobów podwyższających bezpieczeństwo papierów dłużnych zalicza się między innymi:

ubezpieczenie przed ryzykiem kredytowym sekurytyzowanych aktywów (owiadczenie zakładu ubezpieczeniowego polegające na wypłacie odszkodowania za szkodę w skutek niespłacenia lub nieterminowego spłacenia należnooci przez dłużnika),

udzielnie przez bank akredytywy, gwarantującej spłatę okreolonego zbioru sekurytyzowanych aktywów,

nadzabezpieczenie, polegające na transferze do spółki celowej aktywów finansowych zapewniających możliwooć wygenerowania większej ilooci orodków pieniężnych niż jest to potrzebne do zaspokojenia roszczeń inwestorów z wyemitowanych papierów dłużnych,

podział emisji na transze o zróżnicowanych charakterystykach inwestycyjnych, posiadających różny stopień zaspokajania roszczeń,

gwarantowany kontrakt inwestycyjny, polegający na odprowadzeniu orodków pieniężnych generowanych przez aktywa sprzedane spółce celowej na rachunek bankowy prowadzony przy stałej stopie procentowej,

bufor czasowy, pozwalający na przesunięcie, zgodnie z danymi historycznymi, terminu wykupu papierów dłużnych w stosunku do terminu spływu orodków z wykupionych należnooci[34].

Zabezpieczenia te mogą być stosowane w zależnooci od sytuacji oddzielnie lub łącznie, tak aby jak najlepiej zabezpieczyć inwestorów i maksymalnie obniżyć ryzyko inwestycyjne.

Poza wczeoniej omówionymi korzyociami sekurytyzacji, do których zaliczymy finansowanie pozabilansowe, zmniejszenie kosztu kapitału oraz dywersyfikacja ryzyka kredytowego, wymienia się także kilka innych zalet tego procesu. Uważa się między innymi, że sekurytyzacja jest orodkiem na poprawę płynnooci aktywów firmy. Zapewnia to odpowiednia dywersyfikacja tych aktywów, a co za tym idzie restrukturyzacja przepływów pieniężnych z nich generowanych . Kolejną zaleta sekurytyzacji jest to, że umożliwia ona pozyskanie kapitału bez koniecznooci ujawniania danych o swojej firmie, zao sama sprzedaż należnooci nie musi oznaczać zerwania kontraktów z dłużnikami. Najczęociej aranżer pozostawia sobie funkcję agenta usługowego. Z punktu widzenia klientów to aranżer jest w dalszym ciągu uch partnerem, mimo, że właocicielem należnooci jest już podmiot trzeci. Kontynuacja kontraktów jest o tyle istotna, że umożliwia ona prowadzenie dalszej współpracy biznesowej .

Jako ograniczenia i wady techniki sekurytyzacji wymienić należy skomplikowaną strukturę procesu, gdyż w rzeczywistooci procesy sekurytyzacyjne cechują się złożonoocią od strony prawnej, infrastrukturalnej, a emitowane instrumenty są trudne do wyceny. Z tego tytułu stosunkowo łatwo jest na początku procesu przyjąć błędne założenia co do oczekiwań inwestorów[37]. Sekurytyzacja wymaga zatem angażowania szerokiego grona doradców, poniesienia znacznych kosztów i opłat, a inwestorzy żądają dodatkowej rekompensaty za złożonooć instrumentu .

Kolejny problem stanowi negatywna selekcja aktywów W miarę rozwoju procesów sekurytyzacyjnych podnoszone są głosy, że instytucje rozważające sekurytyzację będą do tego celu wybierać przede wszystkim kredyty o niższej dochodowooci, ale też niższym ryzyku. Nie wymagają one znacznych nakładów na poprawę jakooci kredytowej emitowanych ABS. Tym samym banki mogą pozostawiać sobie aktywa o gorszej jakooci kredytowej i narażać się na nadmierną ekspozycję na ryzyko. Według niektórych prawdopodobieństwo takiego scenariusza jest nieznaczne, bo byłoby to sprzeczne z typową rolą poorednika kredytowego, tak samo prawdopodobne jest, że przy selekcji aktywów do sekurytyzacji banki będą obierać dwa rodzaje strategii: w przypadku aktywów "łatwych do sekurytyzacji" będą je do tego przeznaczać, natomiast w odniesieniu do pozostałych będą czerpać korzyoci ze swojej dobrej ekspertyzy ryzyka kredytowego i zamiast stawać się beneficjantami emisji ABS, zrealizują profity z tytułu gwarancji i przeciętnie wyższych stóp procentowych. Jako kontrargument do powyższych tez można przytoczyć głosy, według których jedną z przyczyn gorszego standingu banków jest właonie sekurytyzacja aktywów. Padają słowa, że dla niektórych banków emisje ABS i commercial papers osiągnęły połowę sumy kredytów, co skutkuje znacznym "efektem arbitrażowym". Szczególnie dotyczy to dużych banków, które dzięki temu w wielu przypadkach podniosą swoje współczynniki adekwatnooci kapitałowej, a to z kolei oomieli je do dalszej sekurytyzacji[39].

Instytucje mogą także sekurytyzować aktywa najsłabsze, o największym ryzyku. Skutkiem tego może być transfer nadmiernego ryzyka od aranżera do inwestorów. Za takim scenariuszem przemawiać może wysokie oprocentowanie ryzykownych aktywów i tym samym ABS oraz pewne ryzyka moralne (moral hazards). Niestety istnieją racjonalne argumenty za realnoocią powyższego zagrożenia. Banki dysponują pełniejszą informacją o swoich kredytobiorcach niż podmioty z zewnątrz, w tym oczywiocie nabywcy ABS. Ta asymetria informacji w stosunku do aktywów rodzi problem "wyciskania" (lemon problem), czyli wrzucania przez banki złych kredytów do portfela aktywów o wysokiej jakooci.

Zwróćmy uwagę również na problem pozornej poprawy sprawozdań Pokusie upiększania sprawozdań za pomocą sekurytyzacji mogą nie sprostać słabsze instytucje. One to dzięki zastosowaniu techniki, mogą przerzucić Yródła finansowania poza bilans, tym samym poprawić wskaYniki rentownooci, dYwigni finansowej i kapitalizacji. Przy pewnej asymetrii informacji na rynku może dojoć po pozornego podniesienia ratingu instytucji i pozyskania tańszego długu. Również ten argument, przy założeniu efektywnooci rynku i agencji ratingowych, traci na znaczeniu. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę, że w przypadku ABS ogólna jakooć kredytowa aranżera jako zabezpieczenie pełni rolę w zasadzie reasekuracyjną[40].

Podsumowując, sekurytyzacja przede wszystkim jawi się jako alternatywna forma pozyskania funduszy. Poprzez mechanizm oddzielania ryzyka oraz "uwolnienia" kapitału własnego, musi być konkurencyjna w stosunku do klasycznych technik finansowania, jednoczeonie pozwalając na dotarcie do alternatywnej grupy inwestorów. Częoć korzyoci osiąganych z sekurytyzacji cechować będzie ich bezpooredniooć i policzalnooć, natomiast pozostała częoć będzie trudna do skwantyfikowania

BIBLIOGRAFIA

Antkiewicz S. Akcje i obligacje w finansowaniu przedsiębiorstw, "Zarządzanie i finanse", Warszawa 2002r

Bartnik A. Obligacje zamienne na akcje i obligacje z prawem pierwszeństwa, "Lage Artis", Kraków 1998r

Bączyk M. Papiery wartoociowe, "Zakamycze" Warszawa 2000r

Bielecka Z. Papiery dłużne "Parkiet" Warszawa 1998r

Bień W. Rynek papierów wartoociowych, "Difin" Warszawa 1996r

Dębski W. Akcje, obligacje i ich wycena, "Absolwent" ŁódY 1997r., s. 61. "PWN" Warszawa 2000r

Dębski W. Rynek finansowy i jego mechanizmy, "Wydawnictwo Naukowe PWN", Warszawa 2001r

Elton E., Martin J. Nowoczesna teoria portfelowa i analiza papierów wartoociowych, "WIG-Press" Warszawa 1998r

Fabozzi F., Gifford F. Zarządzanie portfelem inwestycji finansowych przynoszących stały dochód, "PWN" Warszawa 2000r

Francis J. Podstawy inwestowania, "ABC" Warszawa 2000

Grasela M. Obligacje zamienne na akcje, "Ostoja", Kraków 1999r

Grzesiak N. Hedgingd i nowoczesne usługi finansowe, pod red. M. Biegański, A. Janc, "WAE", Poznań 2001r

Jajuga K., Jajuga T. Inwestycje: instrumenty finansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa, "Wydawnictwo Naukowe PWN" Warszawa 2001r.

Jakubek M., Mojak J. Prawo papierów wartoociowych. Wprowadzenie. Zbiór przepisów. Wprowadzenie. Zbiór przepisów Lubelskie Wydawnictwo Prawnicze, Lublin 1998r

Jakubiec I. Sekurytyzacja jako metoda pozyskiwania kapitału , "Controlling i rachunkowooć zarządcza" nr 1/2002r

Jaruga R., Michalski M. Papiery wartoociowe w obrocie masowym, "Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne" Warszawa 1997r

Johnson H. Koszt kapitału, "Liber", Warszawa 2000r

Każmierczak A. Pieniądz i bank w kapitalizmie, "PWN", Warszawa 1993r

Kołeczek R. Obligacje zamienne. Charakterystyka i kluczowe parametry, Rynek Terminowy 2003, Nr 21

Kosiński A. Sekurytyzacja aktywów na owiecie i w Polsce, "BmiB", Warszawa 1997r

Machała R. Praktyczne zarządzanie finansami firmy, "WN PWN" Warszawa 2004r

Mayo H. Wstęp do inwestowania, "K. E. Liber" Warszawa 1997r

Milo W. Finansowe rynki kapitałowe: przypadek Polski lat dziewięćdziesiątych, "PWN" Warszawa 2000r

Mojak J. Obrót wierzytelnoociami, "Wydawnictwo Prawnicze", Warszawa 2001r

Pielichaty E. Rachunkowooć i rewizja u progu 2002 roku pod red. nauk. Misińska D. [i in.], "AE", Wrocław 2001r

pod red. Ressel E. Rynek obligacji, "ABC" Kraków 2001r

Polański Z. System finansowy w Polsce, pod red. B. Pietrzak, "Wydaw. Naukowe PWN", Warszawa 2003r

Reksa Ł. Sekurytyzacja wierzytelnooci na rynkach międzynarodowych, Bank i kredyt 2004r nr 2

Reilly F., Brown K. Analiza inwestycji i zarządzanie portfelem, "Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa" 2001r

Romanowski M. Uchwała o emisji obligacji zamiennych, "Przegląd Prawa Handlowego" 1997 nr3

Serwis informacyjny www.obligacjeskarbowe.pl

Sobolewski L. Obligacje i inne papiery dłużne, "C.K. Beck", Warszawa 1999r

Soroczyński S. Instrumenty finansowe, "ABC" Warszawa 1999r.

Steiner R.. Kalkulacje finansowe, "ABC" Warszawa 2000r.

Strona internetowa portalu internetowego www.e-msp.pl

Strona internetowa www.ike.edu.pl

Strona internetowa www.sekurytyzacja.pl

Szczepanowski P. Nowoczesne instrumenty zarządzania aktywami, "SPZ", Warszawa 1998r

Tarczyński T. Opcja przedterminowego wykupu w obligacjach zamiennych: warunki i zastosowanie, "Nasz Rynek Kapitałowy", nr 7/1998r

Ustawa z 29 czerwca 1995r. o obligacjach, Dz. U. 1997, Nr 83, poz. 420.

Ustawa z 21 czerwca 1995r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartoociowymi., Dz. U. 1997, Nr 118, poz. 754.

Waszkiewicz A. Papierowe bogactwo sekurytyzacji , Bank i kredyt kwiecień 2004r

Węcłowksi J. Sekurytyzacja - nowa forma finansowania przedsiębiorstw, Bank i kredyt 1994r, nr 8

Weiss I. Obligacje, "KIK", Warszawa 1997r

Wypych M. Finanse i instrumenty finansowe, "Absolwent", ŁódY 1997r

Zabielski K. Rynek pieniężny i kapitałowy, "WN Wyższej Szkoły Kupieckiej", ŁódY 1998r

Zarzecki D. Zarządzanie finansami, "US" Szczecin 2002r